آدمهای حزبِ باد
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک»؛ امیر عطاران، عضو شورای فرهنگ عمومی شهرستان فردیس و دبیر قرارگاه فرهنگی شهید بهشتی طی یادداشتی اختصاصی نوشت: باد یا طوفانی که در فضای سیاست میوزد با همه بادها و طوفانها متفاوت است.
وزش بادهای سیاسی ملاک و سنجش خوبی برای سنجیدن وزن اندیشه آدمیان است.
با وزیدن این بادها آدمهای ابنالوقت و فرصتطلب که هیچ اندیشه و اختیاری از خود ندارند، به خوبی شناخته میشوند.
آدمیانی که چون مگسان از این سو به آن سو در حرکتند، تا بر گنداب منفعت خود بنشینند.
آدمهایی که با تغییر اوضاع سیاسی، زود تغییر ایده میدهند و هر جا سود بیشتری باشد به همان سو سر برمیگردانند و به قول معروف «نان به نرخ روز میخورند» و گویی هیچ هویت و استقلالی از خود ندارند.
این مگسانِ نان به نرخ روزخورها بر سر هر کاسهای که پُرتر و لقمهای که چربتر باشد مینشینند و وِز وِز میکنند و در برابر هرکس که قدرتمندتر دیدند سر خم میکنند.
این مگسان چاپلوسصفت بر روی زبالهدان مصلحت مینشینند تا ببینند کدام زبالهگردان منفعتش بیشتر است تا با او همراه شوند.
از این دست آدمهای مگسی بسیارند که وِز وِزشان برای آدمهای باطینت و باشرافت زحمت درست میکند، تا آنجا که سر و صدایشان خواب و آسایش و آرامش را از جامعه میگیرد.
با دیدن اینگونه آدمهای بوالهوس یاد گفتار مولای متقیان حضرت علی (علیه السلام) افتادم که فرمودند: مردم سه دستهاند، دسته اول، عالمى ربّانى، دسته دوم، آموزندهاى كه در راه راست گام برمىدارد و دسته سوم، همجالرّعاع؛ يعنى كسانى كه از پى هر آواز مىروند و با وزش هر باد به چپ و راست ميل مىكنند. از فروغ دانش بهرهور نشدهاند و به ركن استوارى پناه نجستهاند. (نهجالبلاغه، حکمت ۱۴۷)
- همجالرّعاع یعنی کسانی که با مختصر وزش بادی تکان میخورند و از جا به در میروند.
معصومه میرحسینی - تیتر یک
انتهای خبر/
