سیاستِ ظریفی
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک»؛ امیر عطاران، عضو شورای فرهنگ عمومی شهرستان فردیس، دبیر قرارگاه فرهنگی شهید بهشتی، منتقد و فعال اجتماعی طی یادداشتی نوشت: ریختِ فکری رهبران سیاسی نقش تأثیرگذاری در آینده جامعه و جهان پیرامون آنها دارد و میتوان آینده ژئوپلیتیک کشورها را از این طریق پیشبینی کرد، چنانکه این تحلیلها در مورد برخی از سیاستمداران صورت گرفته است.
اما از آنجایی که محمدجواد ظریف سیاستمداری تأثیرگذار در دولت دوازدهم بوده و یکی از کارشناسان مورد تأیید دولت چهاردهم است، میتوان گفت که ما دراین دوره با سیاست ظریفی مواجه هستیم.
شخصیت و ریخت سیاسی ظریف را بهتر میتوان درمذاکرات برجامی دید، به گونهای که نگاهایشان به روابط بینالملل و نظام جهانی و جایگاه اراده ملی قابل فهم است.
در دورهای که حتی برخی ازمسئولین با اغوای سیاسی مواجه شدند و تن به امضای قراردادی دادند که خود از سرنوشت آن بیخبربودند.
ظریف با سیاست صلحطلبی مبتنی بر آویزان شدن (Bandwagoning) و باجدهی به دشمن ( Appeasement) و نگاه خوشبینی به نظام کاپیتالیسم، جامعه را با یک ایستایی و سکون مواجه ساخت.
سیستم ادراکی وهوش سیاسیایشان را میتوان در جریان مناظرات انتخاباتی دید که با اغوای توده مردم و با سودجویی و تحریف آیات قرآن همان کاری را در اغفال مردم کرد که با برجام همان کرد.
ظریف که پیش از انتخابات به یک ورشکسته سیاسی تبدیل شده بود، برای حفظ آبروی از دست رفته خود وارد اغوای دیگر شد.
از این رو گمان داریم که امروز خط اغوا ظریف شده و هر روز ریسمان اغوا ظریفترخواهد شد و ظرأفت این اغوا به گونهای است که به جای صلح و تعامل با جهان بر اساس توازن قدرت ( Balancing) باز دچارسیاست ناکارآمد آویزان شدن و باجدهی شویم و این به معنی بازگشت به گذشته است.
الهه ملاحسینی – تیتر یک
انتهای خبر/