«آذرخشی دیگر از آسمان کربلا» کتابی عاشورایی
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک» به نقل از «صبح فردیس»؛ آناهیتا نجفی، منتقد کتاب طی یادداشتی نوشت: «آذرخشی دیگر از آسمان کربلا» نام کتابی از مجموعه سخنرانی‌های استاد محمدتقی مصباح‌یزدی در حسینیه شهدای قم که در محرم غریب به ۱۰ سال پیش گفته شده است.
در این جلسات به طور مثال به موضوعاتی از قبیل فعالیت مخفیانه و به دور از چشم امام حسین (ع) در زمان معاویه و علت منفعل بودن جامعه در برابر معاویه و در مبحث‌های اعم از شبهات پیرامون عاشورا و بزرگداشت آن، زمینه‌های قیام عاشورا، هدف از قیام کربلا، امر به معروف و نهی از منکر و وظایف حکومت و مردم در مورد این موضوع و امر به معروف و نهی از منکر در قرآن اشاره‌های دقیق و جز به جز داشته‌اند، به تعبیری‌ایشان در شرایطی به این موضوعات پرداخته‌اند که اکثر صدا‌های اطراف، چه رسمی و غیر رسمی در مورد مذهب و امامین و حتی انقلاب اسلامی منفی بوده است و نه تنها این صدا‌ها، تبلیغ، نظرات منفی و مخالف بوده‌اند بلکه تلاش به انزوا کشیدن مذهب و دین را داشته‌اند.
وی راجع به عامل تبلیغ می‌گوید:
عامل اول تبلیغات است که همه سیاستمداران سعی میکنند به وسیله آن افکار مردم را عوض کنند و به جهتی که میخواهند سوق دهند. از آن جا که فرهنگها و جوامع فرق میکنند، کیفیت به کار گرفتن عوامل تبلیغاتی نیز فرق می‌کند. آن روز عوامل تبلیغاتی در درون جامعه اسلامی مسأله اومانیسم، پلورالیسم یا حقوق بشر امروزی نبود، کسی به این حرفها گوش نمیداد، اسلام حاکم بود. مردم به پیغمبر (ص) و خدا معتقد بودند، قرائتهای گوناگون از دین و حرفهایی از این قبیل هم خریدار نداشت، اما عوامل دیگری بود که میتوانستند در تبلیغات از آن‌ها استفاده کنند. از جمله ابزار تبلیغاتی مورد استفاده در آن زمان، هنر و ادب، به ویژه شعر بود.
شعر در میان اعراب آن عصر جایگاه بسیار مهمی داشت، اما بین کسانی که به اسلام بیشتر گرایش داشتند آنچه برای آن‌ها معتبر بود، قرآن و حدیث بود، بنابراین معاویه سعی میکرد کسانی را تقویت و تشویق کند که حدیث بسازند. ابوهریره یکی از حدیثسازان معروف است که خود علمای اهل تسنن درباره او کتابها نوشتهاند، بنابراین معاویه به خصوص سه دسته قراء، شاعران و محدثان را به کار میگرفت تا دستگاه تبلیغات منسجم و همه جانبهای را به نفع خود به راه اندازد.
درمورد عامل تطمیع نیز بیان می‌کند: عدهای را با استفاده از ابزار شعر، حدیث و قرآن فریب میداد، اما همه تحت تأثیر این تبلیغات نبودند، رؤسای قبیلهها را بیشتر از راه تطمیع دادن پست و مقام، هدایا، جوایز سنگین و کیسههای طلا فریب میداد و آن‌ها را مجذوب خود میکرد. هنگامی که برای رئیس قبیلهای سکههای طلا را میفرستاد، کمتر کسی بود که در برابر آن سکههای طلا خاضع نشود، معاویه رؤسای قبایل را به این وسیله میخرید.
آیت‌الله مصباح در مورد عامل تهدید می‌گوید: و بالاخره سایر مردم جامعه را هم با تهدید، مطیع خود میکرد. کسانی که مخالفت میکردند، به محض این که به معاویه بد میگفتند و انتقاد میکردند، فوراً جلب میشدند، آنان را کتک میزدند، زندانی میکردند و در نهایت میکشتند.
در این جا سؤال پیش می‌آید که چرا باید برای واقعه عاشورا که بیش از ۱۴۰۰ سال گذشته روی داده است، عزاداری کنیم؟
امروز روزگار اگر دشمنی قصد کند جامعه و مردمی را از مسیر اصلی و درست به بیراهه بکشاند، دست روی عقاید تاثی‌گذار آن‌ها می‌گذارد، عقایدی مثل واقعه عاشورا و برای اجرای اهداف خود ابزاری غیر از این سه مورد یعنی تبلیغ، تطمیع و تهدید نخواهد داشت.
واقعه عاشورا چنان رویداد مهمی است که با گذشت این همه سال، حتی کسانی که نور‌ایمان در قلب‌شان کم سو شده است را به وجد می‌آورد و با شنیدن نام امام حسین (ع) و یار همیشگی‌ایشان حضرت ابوالفضل (ع)، بازگشتی به اصل وجودی خود خواهند داشت، بازگشتی شیرین و وصالی پر از تمنا برای همه ما مسلمانان.
انتهای خبر/
