چهارشنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 08
"تیتر1" گزارش می دهد
زنان عشایر البرز، الگوهای موفق اشتغال و اقتصاد/ از تولید تا تولد برای حفظ سبک زندگی سنتی
زنان عشایر البرز به شکلی اعجاب آور در عصری که تکنولوژی در دوردست ترین نقاط نیز پا گذاشته است، همچنان سبک زندگی سنتی را حفظ کرده و با تقبل زحمت فراوان در کار، بچه آوری و تولید، نقشی بی بدیل در اشتغال و اقتصاد خانواده دارند.
به گزارش گروه استانی«تیتریک»، در عصر تکنولوژی و فناوری که فرهنگ مصرف گرایی و تجمل از طریق دهکده جهانی با سرعت هرچه تمامتر در میان جوامع انسانی از جمله جامعه کهن تمدن ایرانی در حال رسوخ است، هنوز عده ای شیوه زیستی خود را به دور از دستخوردگی نگه داشته و همین مسئله امروز به جاذبه های توریستی و الگویی برای سبک زندگی موفق اقتصادی تبدیل شده است.
عشایر البرز بازمانده از عشیره ای که در هر دورانی از تاریخ ایران به نیرومندی، زندگی بر مبنای کوج و تولید داخلی، همیشه آماده برای مقابله با مهاجمان سیاسی و متجاوزان به جغرافیا، شهرت دارند و امروز نیز با وجود فرا رسیدن عصری که تکنولوژی و فناوری حتی، فضای دور دست ترین مکانها را نیز به تسخیر درآورده، دارای سبک زندگی کاملا سنتی و بدوی هستند.
همین شیوه خاص زندگی، آنان را امروز تبدیل به یکی از جاذبه های گردشگری کرده است، همچنین الگوهایی موفق در اشتغال و اقتصاد مبتنی بر اصل تولید، و زنان عشایر به عنوان بی ادعا ترین شرکای اشتغال و اقتصاد مردان قبیله با تولیدگری، بچه زایی و حفظ سبک زندگی سنتی نقشی بی بدیل در توسعه روستایی و ثروت منطقه خود دارند.
تقبل زحمت فراوان برای انجام کارهای روزمره زندگی روستایی در حالی که شرایط رفاه یک زندگی امروزی با تجهیزات و ادوات معمول فراهم نیست، از آنان مجاهدانی ساخته است که اگر روزی نباشند فاتحه زندگی در منطقه سکونتشان خوانده است، شیر دوشی، تولید لبنیات و مشتقات شیر، پشم چینی و رسیدگی به خورد و خوراک و زاد و ولد دام، پشم ریسی و بافت گلیم و جاجیم و فرش، از جمله برنامه های بدون تعطیل کارهای روزانه آنان است و در کنار آن گاهأ کشاورزی نیز انجام می دهند.
تمام این زحمات باعث نشده است که این زنان از رسیدگی به خانواده و بچه آوری غافل شوند و هر فردی که به خانواده عشایر اضافه می شود یک نیروی جدید برای کار است و سرمایه ای برای آینده والدین، نوع مسکن عشایری و سبک زندگی آنان ،کوچ و نقل مکان فصلی تا یکجا نشینی، زبان، موسیقی، غذاهای محلی، صنایع دستی، رقص و لباس های محلی همه و همه از این قبیله و قبایلی مانند آن گواهی بر تاریخ کهن و غنی سرزمینمان است.
گذشته از آن حضور عشایر در استان البرز علاوه بر وجود استعدادی برای رونق گردشگری، در بحث اشتغال زنان این مناطق به تولید لبنیات و مشتقات دامی و از آن مهمتر صنايع دستي، يکي از مهم ترين شاخه های مؤثر در توسعه روستایی است، زنان و مردان عشایر هردو در برنامه های کشاورزی و توسعه روستایی نقش دارند ، اما هرکدام بر اساس نوع فعالیتهایی که انجام می دهند آگاهیها و نیازهای متفاوتی دارند.
از آنجا که کلیه فعالیتهای انسان برای تأمین نیازمندیهایش انجام می گیرد و مهاجرت روستائیان به شهرها نیز به جهت امید به دستیابی زندگی بهتر و با کیفیت تر است ، لذا می بایست دولتها و حکومتها در سیاستگذاری های خود و برنامه ریزیها ، توجه خاصی به برنامه ریزی منطقه ای داشته باشند و این امر میسر نمی گردد مگر با شناخت عناصر اقلیمی ، جمعیتی ، فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی هر منطقه.
عشایر البرز بازمانده از عشیره ای که در هر دورانی از تاریخ ایران به نیرومندی، زندگی بر مبنای کوج و تولید داخلی، همیشه آماده برای مقابله با مهاجمان سیاسی و متجاوزان به جغرافیا، شهرت دارند و امروز نیز با وجود فرا رسیدن عصری که تکنولوژی و فناوری حتی، فضای دور دست ترین مکانها را نیز به تسخیر درآورده، دارای سبک زندگی کاملا سنتی و بدوی هستند.
همین شیوه خاص زندگی، آنان را امروز تبدیل به یکی از جاذبه های گردشگری کرده است، همچنین الگوهایی موفق در اشتغال و اقتصاد مبتنی بر اصل تولید، و زنان عشایر به عنوان بی ادعا ترین شرکای اشتغال و اقتصاد مردان قبیله با تولیدگری، بچه زایی و حفظ سبک زندگی سنتی نقشی بی بدیل در توسعه روستایی و ثروت منطقه خود دارند.
تقبل زحمت فراوان برای انجام کارهای روزمره زندگی روستایی در حالی که شرایط رفاه یک زندگی امروزی با تجهیزات و ادوات معمول فراهم نیست، از آنان مجاهدانی ساخته است که اگر روزی نباشند فاتحه زندگی در منطقه سکونتشان خوانده است، شیر دوشی، تولید لبنیات و مشتقات شیر، پشم چینی و رسیدگی به خورد و خوراک و زاد و ولد دام، پشم ریسی و بافت گلیم و جاجیم و فرش، از جمله برنامه های بدون تعطیل کارهای روزانه آنان است و در کنار آن گاهأ کشاورزی نیز انجام می دهند.
تمام این زحمات باعث نشده است که این زنان از رسیدگی به خانواده و بچه آوری غافل شوند و هر فردی که به خانواده عشایر اضافه می شود یک نیروی جدید برای کار است و سرمایه ای برای آینده والدین، نوع مسکن عشایری و سبک زندگی آنان ،کوچ و نقل مکان فصلی تا یکجا نشینی، زبان، موسیقی، غذاهای محلی، صنایع دستی، رقص و لباس های محلی همه و همه از این قبیله و قبایلی مانند آن گواهی بر تاریخ کهن و غنی سرزمینمان است.
گذشته از آن حضور عشایر در استان البرز علاوه بر وجود استعدادی برای رونق گردشگری، در بحث اشتغال زنان این مناطق به تولید لبنیات و مشتقات دامی و از آن مهمتر صنايع دستي، يکي از مهم ترين شاخه های مؤثر در توسعه روستایی است، زنان و مردان عشایر هردو در برنامه های کشاورزی و توسعه روستایی نقش دارند ، اما هرکدام بر اساس نوع فعالیتهایی که انجام می دهند آگاهیها و نیازهای متفاوتی دارند.
از آنجا که کلیه فعالیتهای انسان برای تأمین نیازمندیهایش انجام می گیرد و مهاجرت روستائیان به شهرها نیز به جهت امید به دستیابی زندگی بهتر و با کیفیت تر است ، لذا می بایست دولتها و حکومتها در سیاستگذاری های خود و برنامه ریزیها ، توجه خاصی به برنامه ریزی منطقه ای داشته باشند و این امر میسر نمی گردد مگر با شناخت عناصر اقلیمی ، جمعیتی ، فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی هر منطقه.
چنین مطالعه و شناختی موجبات برنامه ریزی هرچه بهتر و منطبق با نیازهای منطقه را فراهم کرده و از هدر رفتن سرمایه گذاریهای انجام شده جلوگیری می کند، اگر امکانات آموزش ، بهداشت ، اشتغال ، درمان و ... در روستا فراهم گردد و ارتقاء سطح کیفی زندگی روستائی همانند شهر مورد توجه قرار گیرد ، مهاجرت تعدیل می شود.
از طرفی حمایت از تولیدات کشاورزی و دامی روستائیان و همچنین صنایع محلی و جذب بازارهای مناسب برای آن از طرف حکومتها می تواند در دلبستگی روستائیان به زندگی روستائی موثر واقع شود، در نهایت نگاه مثبت برنامه ریزان امر توسعه به مشارکت زنان روستائی ، کمک شایانی به ارتقای موقعیت یک خانواده بهره مند روستائی خواهد رساند و عاملی جهت کاهش شکاف میان خانواده های شهری و روستائی خواهد گردید.
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
