حال "جاده59" ناخوش است/ عدم دسترسی به شهر، سهم همیشگی روستائیان از جاده هزار پیچ چالوس

گروه استانی«تیتریک»، به نقل از «طنین شهر»، سالهاست که رسانه های بسیاری از مشکلات عدیده جاده چالوس می نویسند، از ترافیک ایام تعطیل گرفته تا انسداد جاده به دلیل سقوط بهمن، اخیرا نیز ریزش سنگ از دیواره فرسوده تونل های این جاده بر مشکلات قبلی اضافه شده است.

در لابلای انتشار این قبیل مشکلات آنچه کمتر مورد توجه قرار گرفته است، مشکلات هزاران نفر از روستائیانی است که در 57 روستای حاشیه جاده چالوس زندگی می کنند و مدتها است نا ملایمتی های بسیاری را به جان می خرند تا مسافران با سرخوشی  به سفر خود پایان دهند.

راهکار همیشگی یک طرفه کردن جاده، معضلی است که دیگر بخش ثابت زندگی این روستائیان شده است و اغلب چند روز باقی مانده به ایام تعطیل مایحتاج خود را از شهر تهیه می کنند تا مسدود شدن دسترسی شان به آن مشکلی ایجاد نکند! اما این تمام ماجرا نیست، کمبود مراکز بهداشتی و درمانی در این روستاها مسئله  غیر قابل انکاری است و با این وجود مسدود شدن دسترسی به شهر بی شک می تواند گاهی به قیمت جان یک فرد تمام شود، گذشته از آن، برای مهار حوادثی چون آتش سوزی، سقوط در چاه و... نیز در زمانی که جاده یک طرفه می شود راهی برای حضور نیروهای امدادی نخواهد بود، و این یک زنگ خطر است که سالهاست به صدا در آمده اما هنوز صدایش به گوش مسئولین نرسیده است!

در اینجا، جا دارد به ارزش گردشگری این جاده نیز گریزی زده و اشاره کنیم که، جاده چالوس جز 10 جاده برتر در لیست بین المللی گردشگری قرار گرفته  و  چهارمین جاده گردشگری دنیا به شمار می رود، اما وجود این کاستی ها که علاوه بر روستانشینان بر مسافران(گردشگران) نیز تاثیر می گذارد هر لحظه امکان خروج جاده چالوس از لیست بین المللی را بیشتر می کند چرا که یکی از فاکتورهای انتخاب جاده های برتر علاوه بر زیبایی تامین زیر ساخت برای ایمنی و آرامش خاطر گردشگران است که از سوی مسئولین مربوطه نادیده گرفته می شود و دیگر می توان جاده چالوس را در کنار زیبایی هزار پیچش جاده ای پر خطر و حادثه ساز نامید.

بسیاری از همین مواقع، مانند روزهای برفی زمستان، روستائیان  نجیب که سهمشان از جاده اغلب  تماشای تردد یکطرفه خودرو ها می شود، جز اولین نفراتی هستند که در محل وقوع حوادث حضور پیدا می کنند، به طور مثال  در حادثه سقوط بهمن که در روزهای گذشته اتفاق افتاد، روستائیان حاشیه منطقه گچسر بودند که در محل حاضر شدند و برای نجات جان مسافران سرما را به جان خریدند.

یکی از آنها در گفت و گو با خبرنگار ما گفت: سالها است مردم ساکن در حاشیه جاده چالوس  با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند و دم نمی زنند اما در شهرهای شمالی که مقصد اصلی گردشگران هم محسوب می شود اغلب در خصوص یکطرفه شدن جاده اعتراض صورت می گیرد اما ما همچنان بدون اعتراض منتظر تحقق وعده ها و رفع این مشکل هستیم.

او اضافه کرد: زمانی که استان البرز از تهران مستقل شد قول های بسیاری برای رفع این معضل دادند و گفتند از بودجه اختصاصی استان برای رفع مشکلات کمک می گیرند و اعتبارات ویژه ای را سرازیر خواهند کرد اما هنوز ما جورکش مشکلات این جاده هستیم.

این مسئله در حالی است که، در صورت اتمام پروژه بزرگراه تهران -شمال حجم بالایی از ترافیک جاده والبته حوادث در پی آن را کاهش می دهد اما چند سالی است که این پروژه حرکتی حلزونی و کند را به خود گرفته  و در آخرین خبرها وعده اتمام فاز در حال ساخت آن در سال آینده(1396) به گوش می رسد.

با این وجود و با اقرار استاندار البرز مبنی بر اینکه اعتبارات استانی پاسخگوی رفع نیازها و مشکلات این محور ارتباطی نخواهد بود، باید اشاره کرد که نیاز است وزارت راه و شهرسازی تدبیری اندیشیده و با نگاهی فرا استانی جاده چالوس را جاده ای ملی به شمار آورده و اعتبارات بیشتری را برای رفع مشکلات و ایمن سازی نقاط حادثه ساز این جاده اختصاص دهد.

جا دارد وکلای ملت خصوصا نمایندگان استان البرز در مجلس شورای اسلامی در جریان استیضاح آخوندی(وزیر راه و شهرسازی دولت یازدهم) از وی جویا شوند تاکنون چه تدابیر و راهکارهایی برای رفع مشکلات جاده چالوس اندیشیده اند؟

کاش  چشمان اشک بار وزیر راه از ذوق ورود ایرباس به ایران، نیم نگاه و چرخشی هم به سمت مشکلات جاده چالوس و روستائیان حاشیه آن داشته باشد، چرا که هیچ بعید نیست استمرار کوتاهی مسئولین در این امر همچون حادثه تلخ پلاسکو که آتش نشانان را در حریق محبوس کرد این بار گردشگران و مسافران را در تونل های فرسوده جاده چالوس و یا درمانده در زیر بهمن گرفتار کند.

جای افسوس و تاسف دارد، که اخیرا  اولویت هایمان دستخوش تغییر شده  و جاده ای که سالانه شاهد تردد میلیون ها خودرو می شود سهم ناچیزی از اعتبارات ملی داشته باشد  و در کنار آن برای خرید یک هواپیمای خارجی وام های کلان دریافت  شود تا سهم کمی از مردم کشور آسایش بیشتری را در سفرهای خود احساس کنند.

امیدواریم پرداختن به مشکلات  "جاده 59"(چالوس) نیز مانند "ایرباس132" در مدت باقی مانده از عمر دولت یازدهم دغدغه وزیر راه و شهرسازی شود و دست کم اتمام پروژه آزاد راه تهران - شمال در کارنامه کاری این وزیر درج گردد.

انتهای پیام/