وقتی نوزاد وارد زندگی تان می شود انعطاف بیشتری داشته باشید

گروه سبک زندگی «تیتریک»؛ اگر چه فرزندتان خانواده شما را سه نفره كرده است، باز هم شما دو نفر نیاز دارید وقت بیشتری را در كنار هم باشید.

با آنكه این روزها پر مشغله‌تر هستید، اما باید این زمان را برای یكدیگر صرف كنید. از اطرافیان خود كمك بگیرید تا ساعاتی فرزندتان را نگهداری كنند و شما در كنار هم یك شام دو نفره بخورید، به سینما بروید و یا كمی پیاده‌روی كنید.

هر روز 20 دقیقه زمان را به حرف زدن با هم اختصاص دهید. آخر هفته‌ها برای تفریح از خانه بیرون بروید. نوزادتان را سوار كالسكه كنید و به یك پیاده روی خانوادگی بروید. با خلاقیت خودتان راهی برای بیشتر با هم بودن بیابید.

چند نكته برای آنهایی كه به تازگی پدر و مادر شده‌اند: وقتی كه وارد این مرحله از زندگی می‌شوید، سعی كنید روی چیزهای مهم‌تر متمركز شوید؛ به خصوص در چند ماه نخست.

هر چه انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشید، احساس راحتی بیشتری خواهید كرد و كنترل بیشتری روی اوضاع خواهید داشت. خود را به احساسات، عواطف و نیازهای همسرتان بی‌تفاوت نشان ندهید و از آنها آگاه شوید.

سعی كنید حتی برای نیم ساعت این فرصت را به او بدهید كه هر كاری دوست دارد، انجام دهد. این روزها خیلی زود سپری می‌شوند و سختی‌ها نیز كمتر می‌شوند.

بچه‌دار شدن فقط تحمل دوران بارداری، زایمان و شب بیداری‌ها نیست. پیش از آنكه هر گونه اقدامی که در این باره به عمل آورید، باید آمادگی خود و همسرتان را محك بزنید.


وقتی كه نوزاد وارد زندگی‌تان می‌شود

قبل از این شما یك خانواده دو نفره بودید، اما حالا پدر و مادر شده‌اید. تك‌تك روزهای زندگی‌تان تغییر می‌كند. مسلماً در ماه‌های نخست، به اندازه كافی فرصت خوابیدن نخواهید داشت.

فرزندتان روزها بیشتر می‌خوابد و شب‌ها كه شما می‌خواهید استراحت كنید، بیدار است. این كم‌خوابی‌ها شما را حساس و عصبی می‌كنند و انجام كارهای عادی و روزمره خانه و زندگی، مثل آشپزی و نظافت به نظرتان بسیار سخت و دشوار می‌آید.

انرژی فیزیكی‌تان كاهش می‌یابد و به سختی تمركز می‌كنید. از طرفی، فرصت كمی دارید تا با همسرتان باشید و یا كارهای شخصی‌تان را انجام دهید.

پدر و مادر شدن یك مرحله فوق‌العاده از زندگی و در عین حال بسیار سخت و پر استرس است. به خاطر داشته باشید كه بسیاری از این سختی‌ها مقطعی هستند و به زودی اوضاع كمی تغییر می‌كند و شما احساس راحتی بیشتری خواهید كرد.

گاهی اوقات ورود یك كودك جدید به خانواده با تحریك احساسات پدر خانواده همراه است. پدرها برخی مواقع به فرزندانشان حسادت می‌كنند؛ چرا كه این موجود كوچك توانسته است بیشترین وقت مادر را به خودش اختصاص دهد. آنها احساس می‌كنند مورد كم توجهی قرار گرفته‌اند.

این شرایط كاملاً طبیعی است، زیرا ساختار خانواده تغییر كرده است. مادرها، پر مشغله‌تر می‌شوند و زیر چشم‌های‌شان سیاه‌تر می‌شود؛ چون شب‌ها به اندازه كافی نمی‌خوابند. از طرفی، چاق‌تر از گذشته شده‌اند و احساس می‌كنند كه دیگر جذابیت سابق را برای همسرشان ندارند.

همچنین، رفت و آمد اقوام و نزدیكان بیشتر می‌شود. آنها می‌خواهند كوچولوی نورسیده را بیشتر ببینند. قصد ایجاد مزاحمت ندارند، اما معمولاً دیدارهای آنها به زمان شام كشیده می‌شود و این برای شما كه وقت كافی برای استراحت ندارید، سخت و طاقت فرساست.

با وجود تمام توصیه‌ها و راهكارها برای مراقبت از نوزاد، ممكن است شما و همسرتان فكر كنید كه باید شیوه‌ای متفاوت را در پیش بگیرید.
نیاز به حرف زدن و ارتباط برقرار كردن

ارتباط برقرار كردن بهترین راه برای جلوگیری از خشم و بحث و جدل است. ورود نوزاد به زندگی باعث می‌شود كه والدین فراموش كنند راجع به مشكلات‌شان با هم حرف بزنند. ناراحتی‌های كوچك حل نشده می‌مانند و تبدیل به كدورت‌های بزرگ می‌شوند.

اگر موضوعی شما را آزار می‌دهد، آن‌را با همسرتان در میان بگذارید؛ اما این‌كار را به روش صحیح انجام دهید. شروع بحث در مورد شستن دو تا بشقاب كثیف داخل سینك ظرفشویی در حالی كه نوزادتان نیز آن طرف‌تر در حال گریه كردن است، هیچ مشكلی را حل نخواهد كرد.

شما باید برای حرف زدن برنامه‌ریزی كنید و وقتی را به این‌كار اختصاص دهید. با یكدیگر صادق باشید. به نگرانی‌ها و ناراحتی‌های همسرتان نیز اهمیت دهید و دائماً او را مورد انتقاد قرار ندهید. این را هم در نظر داشته باشید كه كم خوابی شما را حساس كرده است.

وقتی كه اختلافات و عدم توافق‌ها به اوج می‌رسند، باید هر چه زودتر زمانی را برای حرف زدن تعیین و به این اختلافات رسیدگی كنید. اگر نتوانستید خونسردی خود را حفظ كنید، بهتر است فقط روی موضوعی كه آزرده‌تان كرده متمركز شوید و چیزهای دیگر را پیش نكشید.

به همسرتان به طور شفاف توضیح بدهید كه چه چیزی شما را ناراحت كرده است. اگر انتظار دارید كه او با حدس زدن پی به ایراد كارش ببرد، مطمئن باشید كه در حل مشكلات‌تان موفق نخواهید شد. مسلماً تاثیر حرف‌تان بستگی به لحن گفتار و كلماتی كه استفاده می‌كنید، دارد.

وقتی به او می‌گویید: «همیشه دیر به خانه می‌آیی»، باعث تحریك او می‌شوید؛ ولی وقتی به او می‌گویید: «دیشب كه دیر وقت به خانه آمدی شام سرد شده بود، ممنون می‌شوم كه در چنین مواقعی به من زنگ بزنی و بگویی كه دیر می‌آیی» این جمله شما روی عمل او تاكید دارد، نه خودش و رفتار شما كمتر حالت تهاجمی به خود می‌گیرد.