اختناق خبری و استیصال رسانه ها در دموکراسی های مدعی آزادی/ آمریکا و اسرائیل به رسانه ها اجازه بیان حقیقت را نمی دهند

رهبران منتخب کشورهای دموکراتیک که باید از طرفداران وفادار آزادی مطبوعات باشند، تلاش های صریحی در راستای خاموش کردن صدای رسانه های انتقادی و تقویت رسانه هایی که پوشش مطلوب را فراهم می آورند، انجام می دهند.

این روند با کاهش جهانی دموکراسی مرتبط است. یه این معنا که هر چه رسانه های انتقادی بیشتر سرکوب شوند، دموکراسی جهانی کاهش می یابد. حقیقت تکان‌دهنده این است که نابودی تدریجی آزادی مطبوعات عامل سرکوب نهادها و اصول دموکراتیک دیگر است.

طبق داده های "خانه آزادی" (Freedom House) طی دهه گذشته، آزادی رسانه ها به سبب روش های جدیدِ سرکوب در جوامع آزاد و دولت های مستبد رو به زوال گذاشته است. این روند در اروپا به رغم آزادی های مستحکم بنا نهاده شده ی قبلی و در اوراسیا و خاورمیانه با وجود بدترین دیکتاتوری ها بسیار بحرانی است.

اگر قدرت های دموکراتیک از استقلال مطبوعات در کشور حمایت نکنند و هیچ عواقبی را برای محدود کردن رسانه ها در خارج از کشور در نظر نگیرند، گروه های آزادی مطبوعات در معرض خطر انهدام واقعی قرار می گیرند.

تجربه نشان داده که آزادی مطبوعات می تواند سرکوب ها و محدودیت های طولانی مدت را به فرصت تبدیل کند. دستیابی به روزنامه نگاری صادقانه و واقعی از تمایلات اساسی آزادی های دموکراتیک است که می تواند هرگز خاموش نشده و حتی درخواست اعطای حقوق مطبوعات را فراهم آورد.

حمله به آزادی مطبوعات در دموکراسی

در برخی از تأثیرگذارترین دموکراسی های جهان، بخش اعظمی از مردم دیگر اخبار و اطلاعات بدون تبعیض و غیرمتعصبانه را دریافت نمی کنند. این امر به خاطر زندانی شدن روزنامه نگاران نیست، بلکه قدرت مستبدان موجب آن می شود.

رسانه ها قربانی تلاش های جزئی خود در برابر از بین رفتن استقلال مطبوعات شده اند. روش های متداول آنها شامل تغییرات مالکیتی تحت حمایت دولت، فشارهای قانونی و مالی و اعتراضات عمومی روزنامه نگاران صادق است.

دولت ها از طریق اقداماتی مانند؛ قراردادهای پر منفعت دولتی، تصمیم های منفعت طلبانه قانونی و دسترسی به اطلاعات ترجیحی دولتی به رسانه های حامی دولت پیشنهاد حمایت می دهند. هدف آنها به وجود آوردن رسانه ای است که به جای خدمت به مردم به قدرتمندان خدمت کند.

این مشکل روز افزون از جانب پوپولیست های راست گرا که آزادی های اساسی بسیاری از کشورهای دموکراتیک را تضعیف کرده اند، برخاسته است.

رهبران پوپولیست خود را به عنوان مدافعان اکثریت آسیب دیده در برابر نخبگان لیبرال و اقلیت های قومی معرفی می کنند و معتقدند که منافع ملت باید بر پایه اصول دموکراتیک مانند آزادی مطبوعات، شفاف سازی و آزادی بیان باشد.

طبق گزارش "خانه آزادی" درباره آزادی جهانی، 19 درصد از کشورها طی 5 سال گذشته متحمل کاهش آزادی مطبوعات شده اند. معمولا دموکراسی ها دستخوش کاهش حقوق سیاسی و آزادی های مدنی می شوند.

"ویکتور اوربان" نخست وزیر مجارستان و "الکساندر ووچیچ" رئیس جهور صربستان موفقیت زیادی در اختناق روزنامه نگاری انتقادی داشتند. هر دو رهبر، علیرغم اطمینان دادن به اینکه رسانه ها از حمایت گسترده دولت برخوردارند و مخالفان دولت را از بین می برند، مالکیت رسانه ها را به دست دوستان خود سپرده اند. در مجارستان، 80 درصد از رسانه ها متعلق به متحدان دولت است.

در اسرائیل نیز "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر صهیونیست ها، بارها خبرنگاران تحقیقاتی را متهم کرده است. وی در اتهامات فساد اخیر که مرتبط با همسر وی است، برای دستیابی به نتیجه مطلوب و دلخواه خود به دو شرکت رسانه ای بزرگ پیشنهاد پوشش اخبار را داده است. بر اساس مدارک موجود، نتانیاهو به خاطر حفظ قدرت سیاسی خود قصد قربانی کردن آزادی مطبوعات را دارد.

آزادی مطبوعات در آمریکا که مدعی قدرت دموکراتیک است نیز تحت فشار غیر معمول قرار دارد. موضع عمومی ترامپ درباره آزادی مطبوعات اثر محسوسی بر چشم انداز جهانی داشته است. در حال حاضر، روزنامه نگاران سراسر جهان نمی توانند در هنگام نقض حقوق مسلم خود به حمایت و کمک واشنگتن تکیه کنند.

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/