چگونه سموم بدن از طریق اشک چشم دفع می شود؟

وظیفه اصلی اشک 

وظیفه اصلی  اشک بر سلامت چشم ها،  تمیز کردن و شستشوی سطح آن است. وظایف دیگر آن  ضد عفونی کردن چشم ها، لغزنده کردن آن ها برای حرکت آسان کره چشم و پلک ها، جلوگیری ازخشک شدن چشم ها و پلک ها، ایجاد ارتباط میان انسان ها و دفع موادی مانند گرد و غبار است. نداشتن  اشک باعث ایجاد سوزش، خارش و قرمزی، احساس وجود شن در چشم، حساسیت به نور، از دست رفتن شفافیت قرنیه، ایجاد زخم در قرنیه، عفونت های مکرر و شدید چشم ها، خشکی چشم ها و در نهایت موجب نابینایی فرد می شود.

 غدد اشکی  که  در گوشه خارجی چشم ها و پشت پلک های فوقانی قرار گرفته اند  به اندازه یک بادام بوده و  ۲ سانتی متر طول دارند. با هر بار باز و بسته کردن چشم ها اشک از مجاری ترشحی غدد اشکی مکیده شده و به سمت مجرای اشکی بینی که به صورت دو سوراخ بسیار ریز در گوشه داخلی چشمها قرار گرفته اند  هدایت می شوند. در انتها  به کیسه اشک و سپس به حفره بینی می ریزند. به همین دلیل  است که هنگام گریه کردن ممکن است دچار آبریزش بینی شوید.

مزایای گریه کردن بر سلامت بدن 

گریه کردن موجب کم شدن استرس و  اضطراب افراد می شود.  گریه کردن به کم شدن فشار فیزیکی ناشی از احساس ناراحتی کمک می کند.  گریه کردن درست بعد از به اوج رسیدن بر انگیختگی روانی آغاز می شود و به بدن کمک می کند تا به تعادل حیاتی خود بازگردد. به عبارت دیگر، عمل گریه کردن بعد از یک حالت پر تنش ، بدن را به حالت آرامش می رساند.

گریه کردن حتی موجب تقویت روحیه می شود. زیرا فرد در برخی موارد  بعد از گریه کردن حس سبکی و آرامی بدست می آورد.  حتی گاهی واکنش اطرافیان به گریه ی ما، تاثیر  زیادی در احساس ما بعد از این عمل دارد. اگر آن ها ناراحتی تان را درک و به شما کمک کنند، احتمال آن که احساس بهتری داشته باشید بیشتر است.  در بسیاری از موارد احساس بهتری که بعد از گریه به وجود می آید درنتیجه ی حمایت عاطفی و دلداری دیگران است.

شاید باورتان نشود طبق تحقیقات بدست آمده گریه کردن موجب دفع سموم از بدن می شود.  اما باید این را در نظر بگیرید که گریه کردن مدام و بی رویه هم عوارض خود را به همراه دارد.  می توان اشک های حاصل از تحریک چشم ها مانند  بریدن پیاز را با اشک های عاطفی مقایسه کرد و متوجه تفاوت های شیمایی آن ها شد که احتمالا ناشی از تاثیرات اضطراب بر بدن است.  اشک چشم ها مثل یک ضدعفونی کننده ی طبیعی  هم عمل می کنند. اشک حاصل از چشم ها می تواند به از بین بردن  باکتری ها کمک کند. اشک ها حاوی پروتینی  به نام لیزوزیم هستند که می تواند مولکول های مضر را از بین ببرد. 

گریه کردن به عملکرد بیولوژیکی اشک ها که نقش مرطوب نگه داشتن چشم یا محافظت از آن در برابر گرد و خاک یا دود را دارد، کمک می کند. ظاهرا اشک های عاطفی از این پروسه بیولوژیک تبدیل به چیز پیچیده تری در انسان ها شده اند  که به دلایل کاملا احساسی و نه فیزیکی رخ می دهند. نبود اشک باعث بروز بیماری خشکی چشم و در نتیجه احساس درد و حتی نابینا شدن می شود.

منبع:مهر

انتهای پیام/