در چه صورت کبد چرب خطرناک می‌شود؟

کبد در حالت طبیعی از میزان کمی چربی برخوردار است، اما زمانی که افراد به مصرف بی‌رویه غذا‌های چرب می‌پردازند سبب تجمع انواع چربی‌ها در داخل بدن می‌شود که با گذشت زمان و تجمع هرچه بیشتر چربی‌ها در اطراف کبد، این عارضه رخ می‌دهد. از شروع بیماری کبد چرب تا زمانی که به طور کامل کبد از کار بیفتد و احتیاج به پیوند و یا دیالیز باشد چهار مرحله وجود دارد.

مرحله اول

در مرحله اول تجمع مقدار و میزان مشخصی از چربی‌ها در بدن و سلول‌های کبدی بی ضرر است و معمولاً در این مرحله هیچ علائمی از بروز بیماری کبد چرب دیده نمی‌شود مگر از طریق انجام آزمایش و سونوگرافی‌های که فرد انجام می‌دهد.

در این مرحله فرد باید مراقبت کند تا باعث پیشرفت بیشتر این بیماری نشود و تنها راه موثر این است که فرد سبک زندگی خود را تغییر داده و از مصرف غذا‌های چرب تا حد امکان بپرهیزد.

مرحله دوم

به دلیل آن که بسیاری از افراد هنگامی که این بیماری در مرحله اول است،  از آن بی اطلاع هستند و توجهی به آن ندارند با ادامه روند اشتباه خود سبب می‌شوند تا کبدشان نسبت به مرحله قبل چرب‌تر شود. واکنش بدن به میزان چربی که باعث آسیب‌های نه چندان جدی به سلول‌های کبدی شده است التهاب و ورم است تا از این طریق بتواند به بازسازی و ترمیم سلول‌های آسیب دیده بپردازد. در این مرحله کبد از طریق ایجاد درد در قسمت بالای راست شکم زنگ خطر ابتلا به کبد چرب را به صدا درمی‌آورد.

مرحله سوم

مرحله بعد، فیبروزی شدن است، بر اثر افزایش قابل توجهی از چربی‌ها و به دنبال آن به هم ریختن حالت طبیعی آنزیم‌های کبدی در بدن فرد بیماری کبد چرب یک مرحله پیشرفت می‌کند که به آن فیبروز کبدی می‌گویند که مرحله خطرناک برای فرد شناخته می‌شود؛ آسیب‌های نسبتاً جدیدی را به سلول‌ها و آنزیم‌های کبد وارد می‌کند فیبروز التهاب مقاوم در کبد است که در اطراف و سلول‌های کبد و رگ‌های خونی ایجاد می‌شود.

مرحله چهارم

آخرین مرحله از زندگی و فعالیت سالم کبد، مرحله سیروز  است که در نهایت سبب از کار افتادگی کبد می‌شود و حتی می‌تواند سبب ابتلا به سرطان کبد و انواع بیماری‌های کبدی در فرد شود، زیرا کبد دیگر نمی‌تواند وظایف اصلی خود یعنی پاکسازی و سم زدایی بدن را به خوبی انجام دهد؛ پس کبد چرب را جدی بگیرید.