بازی‌ های کودکانه، اثرات مثبت در بزرگسالی/ نقش مهم والدین در بازی کردن با فرزندان

این روانشناس به دو هدف بازی‌های حرکتی اشاره کرد و گفت: این بازی ها دو هدف تخلیه انرژی و تقویت تمرکز را دنبال می‌کنند، بازی‌هایی که از سن پایه رشد شروع می‌شوند مثل سینه خیز رفتن، چهار دست و پا رفتن، لی لی کردن و جفت پا پریدن هم انرژی کودک از راه سالم را تخلیه می‌کند و سبب خستگی و رخوت بیهوده نمی‌شود و هم مستقیما بر تمرکز و توجه کودک به میزان بازی‌های تعادلی اثر گذار است.

وی در ادامه تصریح کرد: بازی‌های تقلیدی در سنینی که کودک دارای حس و هوش است و می‌تواند با انجام تقلید ابزار‌های مختلف که بزرگسالان و اطرافیان به کار می‌برند را استفاده کند و به جای آن‌ها ایفای نقش بپردازد.

ارجمند پور درباره بازی‌های نمادین گفت: که از یک ون یم سالگی آغاز و تا ۹ سالگی ادمه می‌باند و در ۵ سالگی به اوج می‌رسند. در این بازی کودک از اشیائی به عنوان نماد مفاهیم مختلف استفاده می‌کند و برای آن‌ها نقش تعیین می‌کند برای مثال مبل منزل رابه عنوان ماشین معرفی و خود را راننده آن تصور می‌کند. این مسئله به رشد روانی کودک و هوش او کاملا مرتبط است. بازی‌های خیالی در کودکی خلاقیت در بزرگسالی را نیز به ارمغان می‌آورند و به خلاقیت در هنر و نویسندگی شوند.

تمرین‌هایی که مربوط به حواس کودک، بویایی، چشایی و لامسه هستند که به مهارت کودک در سنین بالاتر مرتبط هستند. تمرین‌هایی برای حل مسئله مثل پازل چیدن هم برای تقویت عملکرد مغز مفید هستند.

وی با تاکید به ای که هر چقدر هم والدین با کودک خود بازی کنند، جای بازی‌هایی که کودکان با همسالان خود در محیط شاد و طبیعی انجام می‌دهند را نمی‌گیرد، افزود: مهارت‌های ارتباطی همچون زمان، یادگیری مفهوم نوبت در بازی و مفهوم مشارکت از فواید بازی کودک با همسالانش است.

بازی‌هایی که توانمندی شناختی، جسمانی، هیجانی کودک را بالا می‌برند اگر در سطح تعادل و متناسب با سن خاص انجام شوند به پیشرفت کودک و حال خوب او می‌نجامد.

انتهای پیام/ز