"تیتر۱"/ تفسیر دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان؛
آخرت، تنها خانه آسایش واقعی انسان است
تنها خانه آسایش واقعی انسان، آخرت است و دنیا دار محنت و سختی می باشد. به همین خاطر از خدا مطالبه جاودانه ترین منزل می شود.
به گزارش گروه فرهنگی "تیتریک"؛ حجت الاسلام محمدعلی فتحی کارشناس مذهبی در یادداشتی اختصاصی به تفسیر دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان پرداخت: " اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِی فِیهِ إِلَی مَرْضَاتِکَ دَلِیلاً وَ لا تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ عَلَیَّ سَبِیلاً وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ لِی مَنْزِلاً وَ مَقِیلاً یَا قَاضِیَ حَوَائِجِ الطَّالِبِینَ: خدایا در این ماه برای من به سوی خشنودی ات دلیلی قرار بده، و برای شیطان راهی به سوی من قرار مده، و بهشت را منزل و آسایشگاهم قرار ده، ای برآورنده حاجات خواهندگان."
منظور از مرضات الله، کارهایی است که خدای عزوجل از آن راضی است. چنین کارهایی رنگ حق دارند و غبار باطل بر آن ننشسته است.
بهترین بیان کننده این کارها، قرآن کریم و سیره اهل البیت (ع) است.
وجود راهنما در رسیدن به این مرضات ضروری است و چه دلائلی همچون دلالت باری تعالی. علت نیازمندی به این راهنما این است که گاهی ما در پیدا کردن مصداق واقعی مرضات الله اشتباه می کنیم، بنابراین جا دارد از خدای یگانه که علیم به آن است، بخواهیم ما را یاری نماید.
شیطان به دلیل دشمنی آشکار با مؤمن، مترصد از بین بردن آثار نیک اوست به همین خاطر باید از خدای یگانه کمک بگیریم تا از شر او در امان باشیم چون "فالله خیر حافظا و ارحم الراحمین".
این مطالبه، ضرورت مراقبت از کردار نیک را تداعی می کند.
تنها خانه آسایش واقعی انسان، آخرت است و دنیا دار محنت و سختی می باشد. به همین خاطر از خدا مطالبه جاودانه ترین منزل می شود.
از عبارت پایانی دعا استفاده می شود که شرط قضای حوائج، طلب است.
الهه ملاحسینی – تیتریک
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده