پنجشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 16
"تیتر۱"/ تفسیر دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان؛
مهمترین وسیله تقرب، نماز، دعا و توسل است
مهمترین وسیله ما برای تقرب، نماز، دعا و توسل است، لازمه نزدیک شدن با این وسیله ها به خدای تعالی، تقویت آنها با اخلاص می باشد.
به گزارش گروه فرهنگی "تیتریک"؛ حجت الاسلام محمدعلی فتحی کارشناس مذهبی در یادداشتی اختصاصی به تفسیر دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان پرداخت: "اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّی فِیهِ مِنَ النَّوَافِلِ وَ أَکْرِمْنِی فِیهِ بِإِحْضَارِ الْمَسَائِلِ وَ قَرِّبْ فِیهِ وَسِیلَتِی إِلَیْکَ مِنْ بَیْنِ الْوَسَائِلِ یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ: خدایا بهره ام را در این ماه از مستحبات فراوان کن و مرا با تحقق درخواستها اکرام فرما و از میان وسایل وسیله ام را به سویت نزدیک کن، ای که پافشاری اصرار ورزان مشغولش نسازد."
منظور از نوافل چیزهای مستحب است که زاید بر واجبات است و این عنوان بیشتر بر نافله های نماز های یومیه اطلاق می شود.
در خواست بهره مندی از نوافل در روزهای پایانی ماه نشان از تأثیر گزاری شگرف نافله بر انسان دارد. در روزهای پایانی ماه باید بیشتر حظ را از عبادت برد چرا که فرصت رمضان و لو در ساعات پایانی ممکن است برای عبد تکرار نشود.
بعد از واجبات نافله ها بیشترین اثر را در تعالی و رشد معنوی و قرب الی الله دارد.
قلب انسان دارای دو حالت است: گاهی پذیرش دارد و گاهی ندارد. هرگاه قلب پذیرش داشت، پس به نافله و عبادت های مستحبی بپردازید و هرگاه آمادگی نداشت، به همان واجبات اکتفا کنید.
منظور از احضار مسائل، توفیق بیان خواسته ها است. دلیل این درخواست شاید به این جهت باشد که بنده بتواند از فرصت اجابت دعا در ماه رمضان بهره ببرد. هیچ زمانی بهتر از این ماه برای اجابت دعا و درخواست رفع گرفتاری ها وجود ندارد؛ لذا سالک الی الله: در این روز تلاش بیشتری در دعا کردن نماید.
مهمترین وسیله ما برای تقرب، نماز، دعا و توسل است. لازمه نزدیک شدن با این وسیله ها به خدای تعالی، تقویت آنها با اخلاص می باشد. هرچه عمل عبد خالصتر باشد به همان اندازه مقرب تر خواهد بود.
نکته پایانی فراز دعا اشاره به عدم محدودیت ذات باری تعالی در اجابت دعاهای بندگان است. ذات احدیت هرگز ملول و سست هنگام درخواست های بندگان نمی شود بنابراین عبد و سالک بی حد و حصر و در هر زمانی می تواند با خدا ارتباط بگیرد. پس از این خصیصه باید بهترین استفاده را برد. در واقع با این فراز به ما گفته شده که از سمت و سو به خداوند خسته نشوید.
کسی که به درگاه خداوند روی می آورد، باید بداند که در جهان آفرینش، تنها اوست که بر همه چیز قدرت دارد و هر مخلوقی به او محتاج است؛ زیرا تمام موجودات از جمادات و نباتات و حیوانات، دست عجز و ناتوانی خود را به سوی او دراز کرده اند. البته باید در موقع درخواست از او برای تمنای حاجت، تنها به او توجه پیدا کرد و با دلی بیدار از او حاجت طلبید.
الهه ملاحسینی - تیتریک
انتهای پیام/م
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
