- کاریکاتور/ تاج شاهی بزرگتر از قد و قواره چارلز سوم و کامیلا
- کاریکاتور/ ترامپ خطرناکتر از همیشه!
- افزایش ۸۰ درصدی تلفات نوجوانان و جوانان آمریکایی/ قاتلانی از نوعِ سلاح گرم تا سرطان + فیلم
- ویتامینی که مغز را جوان می کند/ بهترین راه برای اصلاح خلق و خو
- وقتی تنش میان ابرقدرت ها تشدید می شود/ تبدیل کلمات به عمل؛ بدترین سناریوی جهان
جمعه ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 26
بین الملل "تیتر۱"/
ارتباط مستقیم آلزایمر و چرت روزانه در تحقیقات جدید
محققان می‌گویند: چرت‌های طولانی‌تر و مکرر با عملکرد شناختی بدتر بعد از یک سال همراه بوده و عملکرد شناختی بدتر با چرت‌های طولانی‌تر و مکرر در طول روز مرتبط است.
به گزارش گروه بین الملل "تیتریک"؛ مطالعات انجام شده، ارتباط دوسویه بین چرت زدن در طول روز و کاهش شناختی مرتبط با بیماری آلزایمر را نشان می دهد.
آیا ممکن است بین زوال شناختی و چرت زدن بیش از حد در روز ارتباطی وجود داشته باشد؟ بر اساس مقاله ای که در Alzheimer's and Dementia منتشر شده است، تحقیقات جدید مرکز بیماری راش آلزایمر یک ارتباط بالقوه را نشان می دهد.
محققان می گویند که به نظر می رسد این ارتباط در هر دو جهت رخ می دهد. چرت زدن طولانی تر و مکرر با شناخت بدتر بعد از یک سال و شناخت بدتر با چرت زدن طولانی تر و مکرر بعد از یک سال مرتبط بود.
دکتر آرون بوچمن، متخصص مغز و اعصاب در مرکز پزشکی دانشگاه راش و یکی از نویسندگان مقاله، گفت: این مطالعه شواهدی را به تغییر دیدگاه‌ها درباره بیماری آلزایمر به عنوان یک اختلال صرفاً شناختی ارائه می‌کند.
او گفت: اکنون می دانیم که آسیب شناسی مربوط به زوال شناختی می تواند باعث تغییرات دیگری در عملکرد شود. این واقعا یک اختلال چند سیستمی است، همچنین شامل مشکل در خوابیدن، تغییر در حرکت، تغییر در ترکیب بدن، علائم افسردگی، تغییرات رفتاری و غیره نیز می شود.
محققان بیش از 1400 بیمار بالای 14 سال را به عنوان بخشی از پروژه "حافظه و پیری و مطالعه نظم مذهبی" دانشگاه راش دنبال کردند. شرکت‌کنندگان از یک حسگر مچی استفاده می‌کردند که فعالیت‌ها را به‌طور مداوم تا 10 روز ثبت می‌کرد و سالی یک‌بار برای معاینه و آزمایش‌های شناختی می‌آمدند.
هر دوره طولانی مدت بدون فعالیت در طول روز از ساعت 9 صبح تا 7 بعد از ظهر چرت محسوب می شد؛ هنگامی که مطالعه شروع شد، بیش از 75 درصد از شرکت‌کنندگان هیچ نشانه‌ای از اختلال شناختی نداشتند، 19.5 درصد اختلال شناختی خفیف داشتند و کمی بیش از 4 درصد مبتلا به زوال عقل یا بیماری آلزایمر بودند.
چرت زدن روزانه در میان افرادی که در طول پیگیری دچار اختلال شناختی نشدند، حدود 11 دقیقه در سال افزایش یافت. چرت زدن پس از تشخیص اختلال شناختی خفیف دو برابر، و پس از تشخیص زوال عقل بیماری آلزایمر تقریباً سه برابر شد.
محققان همچنین شرکت‌کنندگانی را که در شروع مطالعه از شناخت طبیعی برخوردار بودند، اما به بیماری آلزایمر مبتلا شده بودند، با همتایان خود که تفکرشان در طول مطالعه ثابت ماند، مقایسه کردند. آنها دریافتند افراد مسنی که بیش از یک ساعت در روز چرت می زنند، 40 درصد بیشتر در خطر ابتلا به آلزایمر قرار دارند.
بوچمن تاکید کرد که این مطالعه به این معنا نیست که چرت زدن باعث زوال عقل می شود یا برعکس.
او گفت: این یک مطالعه مشاهده‌ای است، بنابراین نمی‌توانیم بگوییم «الف باعث b می‌شود». اما می توانیم بگوییم که آنها به طور همزمان آشکار می شوند و ممکن است آسیب شناسی های یکسانی در هر دو نقش داشته باشد.
بیماری آلزایمر ناشی از تجمع دو پروتئین آمیلوئید بتا و تاو در مغز است. در حالی که کاهش عملکرد شناختی شناخته شده ترین علامت بیماری آلزایمر است، تجمع این پروتئین می تواند در نقاط مختلف مغز، ساقه مغز و نخاع رخ دهد و علائم مختلفی را ایجاد کند.
بوچمن گفت: افراد مورد مطالعات ما افراد بسیار خاصی هستند. ما نمی توانیم بدون کسانی که این نوع مشارکت را انجام می دهند، تحقیقات خود را انجام دهیم. آنها با مشارکت خود به کارکنان روحیه می دهند. ما بسیار خوش شانس هستیم که آنها را داریم.
معصومه میرحسینی - تیتریک
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
