فرازهایی از وصیتنامه شهید گمنام، علی ابوالحسنی
شهید «علی ابوالحسنی» در وصیتنامهاش نوشت: «خانوادههای شهدا را خیلی احترام بگذارید. همچنین بسیجیها را که شهدای آینده از میان آنها یافت میشود را احترام کنید.»
گروه فرهنگی «تیتر یک»؛ شهید «علی ابوالحسنی» از شهدای دوران دفاع مقدس، دهم تيــرماه ۱۳۴۸ در شهرســتان كرج به دنيــا آمد. پدرش حســن، در اداره كار میكرد و مادرش مدينه نام داشــت. تا پايــان دوره ابتدايی درس خوانــد. نقاش بود. به عنوان ســرباز ارتش در جبهه حضور يافت. بيســت و يكم تيرماه ۱۳۶۷ در زبيدات عراق به شهادت رسيد. تا کنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.
در ادامه متن وصیتنامه شهید «علی ابوالحسنی» را بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحیم
شهادت میدهم که در زمان غیبت آخرین امام معصوم علیهمالسّلام اکنون حضرت امام خمینی حفظه الله تعالی مقام ولایت فقیه را عهدهدار میباشد.
خداوندا! میخواهم با تو سخنی بگویم و آخرین حرفهای خود را با یاد تو آغاز کنم. میخواهم وصیّت بنویسم بلکه اعترافنامهای تشکیل دهم شاید که معرفت تو را بیابم.
خدایا! هیچ بودم همهام کردی، محو بودم آشکارم کردی، نیست بودم هستم کردی، خلقم کردی، انسانم کردی، تنهایم نگذاشتی، پدر و مادرم را چنان صبر دادی که شب و روزشان را به پای من گذاشتند. در دامن خانوادهای قرار دادی که ایمان به تو داشتند و سعیشان بر این بود و هست که امانتشان را نیز به صراط تو هدایت نمایند. در پهنای مملکتی مرا آفریدی که سالیان سال بود و هست که پرورش دهنده اولیاءالله است. در کارها رشد را به رویم باز کردی و مرا از هر سوی گناه رفتن برحذر میداشتی امّا ای وای بر من به تدریج داشتم برای خود قلبی میساختم بدون ادراک هیچ معرفتی، گوش میساختم ناشنوایی از هر حقیقتی، و چشمی ساختم خالی از هرگونه بصیرتی و در آن حال تذکّر متذکّران مرا سود میبخشید.
نهان درز نصیحت ناصحانِ اندرزگویان مرا فایدهای میداد نه پندِ پندگویان، ولی باز لطف تو بود که مرا نگهداشت و کمکم به دنبال چارهام انداختی و راه توبهات را بر من هویدا ساختی. توبه کردم، امّا فغان از ضعف اراده!، خیلی زود با دیدن ظواهر دنیا توبهام را شکستم باز به خودم آمدم و باز توبه را فراموش کردم. آری از توبه نیز برای خود زبانی ساختم. هستیام داشت به نیستی میگرایید.
بارالها! تو خود عالِمی و من هم اعتراف میکنم که ضعف نفس داشتم. اعتراف میکنم که شاید از حرف شیطان پیروی کردم و تبعیّت از نفس امّاره داشتم، امّا به ذات مقدّست قسم، نمیخواستم ذرّهای در برابرت خودی نشان دهم.
مولای من! به تو پناه میبرم، به فضل و رحمت تو. پس در این گفتارها از تو میخواهم دیگر ادامه حیات برای من نتیجهاش ذرّهای حرکت رو به نقص است، زندهام مگذار و اگر قرار است بمیرم آنچنان مرا بمیران که مرگم کفّارهای بر زندگی پُر از معصیتم باشد.
الهی! دوست دارم تمیز به نزد تو بیایم تنها راه پاکشدنی که برایم مانده است شهادت است، پس شهیدم کن.
خدایا! درست است که لیاقت ندارم ولی خواستن از کریم عیب نیست، پس از تو میخواهم بهشتت را، لقائت را، جنّتت را، وجه خود را به من هم نشان دهی، آمین یا رب العالمین.
مادر عزیز و دلبندم! خداوند شما را با حضرت صدّیقه کبری و فاطمه زهرا (س) محشور نماید که خوب حقّ مادریتان را اَدا کردید. من هم به توبه خود در پیشگاه خداوند احد شهادت خواهم داد که ذرّهای در حق من حقیر کوتاهی ننمودند و هنگامی که وظیفه ایجاب میکرد بر سینه مهر عظیم مادری زدید.
همچنین شما پدر گرامیام که با ایثار و از خودگذشتگی و با به قربانگاه فرستادن فرزندانتان دِین خود را به مکتب اسلام اَدا کردید. میدانم که برای شما و برای هر پدر و مادری سخت است داغ جوان، امّا به خدا قسم اگر دردناکترین حالات شهادت را خداوند نصیبم کند که إنشاءالله میکند باز هم از آن بیم دارم که نتوانم چشم بر چشم فرزند سیّد شهیدان بیندازم. انشاءالله که شما در قیامت با روی سفید خدمت آقا امام حسین علیهالسّلام و خانم زینب کبری سلاماللهعلیها شرفیاب شوید. میدانم که خیلی اذیّتان کردم امّا عاجزانه تقاضا دارم که عفوم نمایید و برایم دعا کنید.
همچنین از برادران بزرگوارم نیز میخواهم که آزار و اذیّتها و کملطفیهای حقیر را مورد عفو قرار دهید.
از کلیّه اقوام و آشنایان التماس دعا دارم و ملتمسانه حلالیّت میطلبم. در هر زمان پشتیبان ولایت فقیه باشید. خانوادههای شهدا را خیلی احترام بگذارید. همچنین بسیجیها را که شهدای آینده از میان آنها یافت میشود را احترام کنید. از خدا بخواهید توفیق علم و عمل به وظیفه را نصیبشان کند. حقیر را خیلی دعا کنید که واقعاً محتاجم و از ته قلب حلالم کنید.
والسّلام علیکم و رحمه الله و برکاته/ سوم اسفندماه ۱۳۶۶
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّتنامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: در هر زمان پشتیبان ولایت فقیه باشید.
شاهد قرآنی: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا .(نساء/ ۵۹)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد پس هرگاه در امرى [دينى] اختلاف نظر يافتيد اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد آن را به [كتاب] خدا و [سنّت] پيامبر [او] عرضه بداريد اين بهتر و نيكفرجامتر است.
منبع: نوید شاهد البرز
انتهای پیام/ل
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده