فرازی از زندگی شهید «رضا جهازی بغدادآبادی»
شهید «رضا جهازی بغدادآبادی» در فروردینماه سال ۱۳۶۱ به همراه تعدادی مسجدی و بسیجی برای بازدید از مناطق جنگی مهاباد عازم جبهههای غرب شدند.
گروه فرهنگی «تیتر یک»؛ شهید «رضا جهازی بغدادآبادی» در پنجم تیرماه سال ۱۳۴۷ در خانوادهای مذهبی در تهران دیده به جهان گشود.
کودک بود که به همراه خانواده به شهر کرج مهاجرت کردند.
رضا پایه پنجم ابتدایی را میگذراند که انقلاب اسلامی ایران به اوج خود رسید. در فعالیتهای ضد رژیم شرکت میکرد.
پس از آن به صفوف به هم پیوسته مردم شتافت و فعالانه در پایهگذاری انقلاب و فعالیتهای ضد رژیم شرکت میکرد، تا اینکه انقلاب به ثمر رسید.
پس از پیروزی انقلاب نیز به علت روحیه انقلابی سرشار از ایمان طاقت نیاورد و در تابستان سال ۱۳۵۸ به محض صدور فرمان امام خمینی (ره) جهت تشکیل «بسیج ۲۰ میلیونی» وارد این ارگان مقدس و مردمی شد.
فعالیت این شهید به همینجا محدود نمیشد، بلکه به محض تشکیل جهاد سازندگی و اعزام نیرو برای درو کردن محصولات زراعی او نیز به همراه دیگران در هفته دو روز به مزارع میرفتند.
وی همواره به امت و انقلاب عشق میورزید و برای تبعیت با حسین زمان خود بارها به عناوین مختلف به دیدار امام شتافت.
رضا در فروردینماه سال ۱۳۶۱ به همراه تعدادی مسجدی و بسیجی برای بازدید از مناطق جنگی مهاباد عازم جبهههای غرب شدند؛ پس از ۱۵ روز با کولهباری از خاطرات به همراه برادران بسیجی و مسجدی بازگشتند.
این رضا، رضای سابق نبود و دلِ به خانه آمدن را نداشت، زیرا جبهه او را شیفته خود ساخته بود و جان پاکش را فرا میخواند.
او با اصرار فراوان توانست رضایت خانواده را جلب کند و به همراه شهید علیرضا محمودی به کامیاران کردستان برود و پس از سه ماه به خانه بازگشت؛ با اینکه بیشتر سال تحصیلی را جبهه بود ولی خردادماه در پایه سوم راهنمایی با نمرات عالی قبول شد و به همراه برادر شهیدش جهانگیر جهازی به جبهههای غرب بوکان رفتند.
پس از سه ماه نبرد با دشمنان داخلی (دمکرات و کومله) به خانه بازگشتند؛ به همراه شهید علیرضا محمودی در دبیرستان سپاه ثبتنام کردند و بعد از گذراندن اولین دوره همراه شهید علیرضا محمودی عازم جبهههای غرب (سومار) شدند و به قول شهید جهازی: این سفر بازگشتی نداشت.
رضا همیشه سفارش میکرد که نامههای مرا جمعآوری کنید، حالا میفهمیم که این نامهها درس خداشناسی است.
رضا در ۱۲ روز نبرد بیامان با بعثیها، سرانجام روز پانزدهم مهرماه ۱۳۶۱ در حمله مسلم بن عقیل با رمز «یا ابوالفضل» به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر پاکش در امامزاده حسن () به خاک سپرده شد.
منبع: نوید شاهد البرز
انتهای خبر/ل
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده