مردان پولادی ایران عازم لهستان میشوند

امسال تیم ملی ایران با ترکیب جدید و متفاوت نسبت المپیک و جهانی پاریس راهی رقابت‌ها می‌شود(سجاد بهروزی و محمدرضا براری در جهانی 2011 شرکت داشتند) و خبری از حضور وزنه‌برداران المپیکی نیست که غیبت آنها از چشم میزبان مسابقات دور نماند، حتی بر روی سایت مسابقات نیز خبری در مورد غیبت مدال آوران المپیکی ایران قرار گرفت.

استارت کار با 16 وزنه بردار

تیم ملی اولین مرحله اردوی آمادگی خود را در تهران برگزار کرد در آن اردو 16 وزنه‌بردار دعوت شدند که مجید عسگری ، جابر و سجاد بهروزی، امین زارعی ، یاسین باقری ، علیرضا دهقان، محمدرضا براری، حامد مجیدی، محسن بهرام زاده ، کیا قدمی، رسول تقیان ، مرتضی رضائیان، سهراب مرادی، بهادر مولایی، رشید شریفی و علیرضا سلیمانی نفرات دعوت شده را تشکیل می‌دادند. در این مدت تیم ملی اردوهایی را در تهران ،‌ منطقه آزاد ارس و بجنورد برگزار کرد که طی این اردوها واز آن جمع شانزده نفری ، یاسین باقری، محسن بهرام زاده، امین زارعی، حامد مجیدی ، سهراب مرادی ، رشید شریفی و مرتضی رضائیان یا از ترکیب خط خوردند و یا اینکه به دلیل مصدومیت کنار رفتند.

البته کنار رفتن سهراب مرادی و رشید شریفی علاوه بر این که باعث شد از شانس های کسب مدال ایران در لهستان کم شود، در دسته 85 کیلوگرم نیز ایران بدون نماینده خواهد بود.

وضعیت رکوردی ملی پوشان

ملی‌پوشان پیش از حضور در جهانی لهستان در دو رقابت برون مرزی یعنی مسابقات قهرمانی آسیا و بازی‌های یونیورسیاد شرکت کردند و تا حدودی محک زده شدند. همچنین همزمان با هفته اول و دوم لیگ برتر هم دو مرتبه رکورد گیری انجام دادند که در ادامه نگاهی به رکورد های ملی پوشان در مسابقات قهرمانی آسیا، بازی های یونیورسیاد و آخرین رکورد گیری تیم ملی می‌اندازیم.

* مجید عسگری (دسته 62 کیلوگرم)

- یونیورسیاد: 121 یک ضرب، 145 دو ضرب و مجموع 266 کیلوگرم

- دومین رکوردگیری تیم ملی: 134 یک ضرب، 171 دو ضرب و مجموع 305 کیلوگرم

در المپیک لندن وزنه بردار کره شمالی با مجموع 327 کیلوگرم قهرمان شد. وزنه برداران کلمبیا و اندونزی نیز هر کدام با رکورد 317 کیلوگرم در مجموع دو حرکت به ترتیب دوم و سوم شدند.

در جهانی پاریس نیز وزنه بردار چین با 321 کیلوگرم اول، وزنه بردار کره شمالی با 320 کیلوگرم دوم شد و وزنه بردار اندونزی با 310 کیلوگرم در جایگاه سوم قرار گرفت.

* جابر بهروزی (دسته 69 کیلوگرم)

- قهرمانی آسیا: 147 یک ضرب، 176 دو ضرب و مجموع 323 کیلوگرم

- یونیورسیاد: 147 یک ضرب، 175 دو ضرب و مجموع 322 کیلوگرم

- دومین رکوردگیری تیم ملی: 148 یک ضرب، 180 دو ضرب و مجموع 328 کیلوگرم

* سجاد بهروزی (دسته 69 کیلوگرم)

- دومین رکوردگیری تیم ملی: 145 یک ضرب، 170 دو ضرب و مجموع 315 کیلوگرم

در 69 کیلوگرم، در المپیک لندن وزنه بردارانی از چین با مجموع 344 کیلوگرم، اندونزی با 333 کیلوگرم و رومانی با 323 کیلوگرم اول تا سوم شدند. در مسابقات جهانی پاریس نیز وزنه بردار چین با 341 کیلوگرم، روسیه با 336 کیلوگرم و چین با 335 کیلوگرم بر سکوهای اول تا سوم قرار گرفتند.

* رسول تقیان (دسته 77 کیلوگرم)

- قهرمانی آسیا: 163 یک ضرب، 203 دو ضرب و مجموع 366 کیلوگرم

- یونیورسیاد : 157 یک ضرب، 198 دو ضرب و مجموع 355 کیلوگرم

- دومین رکوردگیری تیم ملی: 165 یک ضرب، 205 دو ضرب و مجموع 370 کیلوگرم

در دسته 77 کیلوگرم و در المپیک لندن وزنه برداران چین با 379 و 360 کیلوگرم قهرمان و نایب قهرمان شدند. وزنه بردار کوبا نیز با 349 کیلوگرم سوم شد. در جهانی پاریس نیز وزنه برداران چین در مجموع دو حرکت و با رکوردهای 375 و 372 کیلوگرم عنوان های قهرمان و نایب قهرمانی به رسیدند و وزنه بردار کره جنوبی با 360 کیلوگرم سوم شد.

* علیرضا دهقان (دسته 94 کیلوگرم)

- دومین رکوردگیری تیم ملی : 170 یک ضرب، 207 دو ضرب و مجموع 377

در المپیک لندن وزنه بردار قزاقستان با 418 کیلوگرم در مجموع دو حرکت قهرمان شد. وزنه بردارانی از روسیه با 409 کیلوگرم و مولداوی با 407 کیلوگرم در رده های دوم و سوم قرار گرفتند. در جهانی پاریس نیز وزنه بردار قزاقستان با 407 کیلوگرم به قهرمانی رسید. وزنه بردارانی از اوکراین با 407 کیلوگرم دوم و ایران(سعید محمدپور) با 402 کیلوگرم سوم شدند.

* محمدرضا براری (دسته 105 کیلوگرم)

- یونیورسیاد: 170 یک ضرب و دو ضرب حذف شد

- دومین رکوردگیری تیم ملی: 181 یک ضرب، 223 دو ضرب و مجموع 404 کیلوگرم

* کیاقدمی (دسته 105 کیلوگرم)

- قهرمانی آسیا: 174 یک ضرب، 205 دو ضرب و مجموع 379 کیلوگرم

- دومین رکوردگیری تیم ملی: 177 یک ضرب، 223 دو ضرب و مجموع 400 کیلوگرم

در المپیک لندن وزنه برداران اوکراین با 412 کیلوگرم اول، ایران(نواب نصیر شلال) با 411 کیلوگرم دوم و لهستان با 410 کیلوگرم سوم شدند. در جهانی پاریس نیز وزنه برداران روسی با 430 و 428 کیلوگرم قهرمان و نایب قهرمان شدند. وزنه بردار اوکراین نیز با 410 کیلوگرم در جایگاه سوم قرار گرفت.

* بهادر مولایی (دسته 105 + کیلوگرم)

- قهرمانی آسیا: 186 یک ضرب، دو ضرب حذف شد.

- یونیورسیاد: 196 یک ضرب، 254 دو ضرب و مجموع 450 کیلوگرم

- دومین رکوردگیری تیم ملی: 193 یک ضرب، 240 دو ضرب و مجموع 433 کیلوگرم

در المپیک لندن در مجموع دو حرکت با رکوردهای 455 و 449 کیلوگرم عنوان قهرمانی و نایب قهرمانی به ایران(بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی) رسید. وزنه بردار روس هم با 448 کیلوگرم سوم شد.

در پاریس نیز رکورد های 464 کیلوگرم،439 و 433 کیلوگرم به ثبت رسید که در این دسته بازهم قهرمانی و نایب قهرمانی برای ایران بود و وزنه بردار کره جنوبی سوم شد.

اکنون کسانی که در لهستان 2002 به عنوان ورزشکار برای ایران بر روی تخته رفتند در لهستان 2013 به عنوان رییس فدراسیون و سرمربی تیم ملی باید وزنه زدن شاگردانشان را نظاره گر باشند و ببینند تیم جدید و جوانی که راهی میدان می‌کنند چند مرده حلاج است.

نگاهی به عملکرد ایران طی 11 سال قبل

شکسته شدن رکورد رضازاده به دست پسر قائم شهری

پاریس فرانسه در سال 2011 میزبان برگزاری هفتاد و نهمین دوره مسابقات جهانی وزنه‌برداری بود. از آنجا که سال بعد آن یعنی 2012، المپیک سی‌ام برگزار می‌شد، مسابقات از حساسیت‌های بالایی برخوردار بود.

در سال 2011 ایران با هشت وزنه‌بردار راهی مسابقات شد و کاروان ایران پس از چند سال و پشت سر گذاشتن نشیب‌های فراوان در وزنه‌برداری نتایج بهتری نسبت به دوره‌های قبل کسب کرد. به طوری که ایران با دو عنوان قهرمانی کیانوش رستمی و بهداد سلیمی ، نایب قهرمانی سجاد انوشیروانی و سومی سعید محمدپور علاوه بر این که بر روی سکوی سوم تیمی قرار گرفت، شش سهمیه المپیک لندن را نیز کسب کرد. در مسابقات جهانی پاریس اتفاق دیگری که رخ داد شکسته شدن رکورد یک ضرب حسین رضازاده توسط بهداد سلیمی بود.

عملکرد دیگر وزنه‌برداران ایران نیز به این صورت بود که نواب نصیر شلال ششم شد، محمدرضا براری در جایگاه دهم قرار گرفت، سجاد بهروزی نهم و اصغر ابراهیمی چهاردهم شدند. همچنین در رده بندی تیمی نیز چین قهرمان و روسیه نایب قهرمان شد.

ظهور پدیده در جهانی 2010

هفتاد و هشتمین دوره مسابقات جهانی وزنه‌برداری به میزبانی آنتالیا ترکیه برگزار شد. در سال 2010 ایرا ن با هفت وزنه‌بردار در مسابقات جهانی شرکت کرد که باز هم نتایج قابل توجهی به دست نیامد به طوری که در کارنامه ایران تنها قهرمانی بهداد سلیمی (دو مدال نقره و یک طلا) ثبت شد. البته دو اتفاقی که در این سال رخ داد، یکی بازگشت دوباره عنوان قوی‌ترین مرد جهان به ایران بود و دیگری این که از سال 2006 تا 2010 وزنه‌برداری ایران هیچ مدالی در رده جهانی بزرگسالان کسب نکرده بود.

پس از سلیمی ، کیانوش رستمی با کسب مقام چهارمی (کسب مدال برنز در یک ضرب) ، سجاد انوشیروانی با کسب مقام پنجمی بهترین عملکرد را داشتند. همچنین اصغر ابراهیمی با چهاردهمی ، محسن بیرانوند با سیزدهمی و محمدرضا براری با کسب مقام چهاردهمی به کار خود پایان دادند. مرتضی رضائیان نیز حذف شد.

در سال 2010 ایران با 97 امتیاز در جایگاه ششم قرار گرفت. عنوان‌های اول تا سوم نیز به ترتیب به چین با 152 امتیاز‌، لهستان با 132 امتیاز و روسیه با 123 امتیاز رسید.

مدالی که در 2009 از دست رفت

در سال 2009 هفتاد و هفتمین دوره مسابقات جهانی وزنه‌برداری در شهر گویانگ کره جنوبی برگزار شد. در آن سال نیز ایران با مشکلاتی روبرو بود. از مشکل خروج از کشور سهراب مرادی گرفته تا مصدومیت سعید علی حسینی تنها کمتر از 20 ساعت تا روی تخته رفتنش!

در مسابقات جهانی کره جنوبی تیم ملی ایران کم تعداد حاضر شد که در همان سال نیز با اعلام مصدومیت سعید علی حسینی ، شانس کسب مدال طلای ایران از دست رفت، سجاد بهروزی و اصغر ابراهیمی نیز به کسب مقام‌های هشتم و نهم اکتفا کردند.

در هشتاد و هفتمین دوره رقابت‌ها چین با کسب 18 مدال طلا، 11 نفره و 10 برنز اول شد، قزاقستان با 9 مدال طلا ، یک نقره و دو برنز در مکان هم قرار گرفت و کره جنوبی با شش مدال طلا، سه نقره و پنج برنز سوم شد.

بازگشت کاروان پر تعداد ایران با دست خالی از مسابقات 2007

زمانی که بسیاری از وزنه‌برداران نامی دوران محرومیت خود را پشت سر می‌گذاشتند تیم ملی ایران با چهره‌ جدیدی و البته بدون رضازاده راهی چیانگ مای تایلند شد.

در سال 2007 کاروان ایران بر خلاف سال 2006 پر تعداد بود. اما هیچ کدام از آن هشت وزنه‌بردار(محمد علی فلاحتی نژاد، سهراب مرادی، شهروز قربانی، محمد سر لک، محسن بیرانوند، مرتضی شامحمدی، رشید شریفی و محمد صالحی) موفق به قرار گرفتن بر روی سکو نشدند و کاروان ایران بدون مدال به کشور بازگشت. در سال 2007 بهترین عملکرد را رشید شریفی با کسب مقام نهمی داشت.

شوک بزرگ به وزنه برداری ایران در سال 2006

وزنه‌برداری ایران در سال 2006 دستخوش اتفاقات ناگوار شد، اتفاقاتی که ایران را حتی تا مرز شرکت نکردن در مسابقات جهانی دومینیکن پیش برد. در آن سال 9 وزنه‌بردار تیم ملی به دلیل مثبت شدن تست دوپینگ محروم شدند و ایوانف که آن روزها هدایت ملی‌پوشان را برعهده داشت از ادامه فعالیت ورزشی محروم شد. شاهین نصیری نیا ، محمد حسین برخواه، سعید علی حسینی ، امید نائیج، سجاد بهروزی، رسول تقیان ، علی دهقانیان و رضا تیموری به مدت دو سال از تخته مسابقات دور شدند. محسن داودی نیز که به تازگی محرومیت دو ساله‌اش به پایان رسیده بود به دلیل مثبت شدن دوباره تست دوپینگش به طور دائم با تخته رقابت‌ها خداحافظی کرد.

در سال 2006 کاروان ایران تک نفره و تنها با حسین رضا زاده راهی شهر سانتو دومینگو دومینیکن شد که البته با قهرمانی قوی‌ترین مرد آن روزهای جهان، به کشور بازگشت.

2005 و تک عنوان قهرمانی رضازاده

در سال 2005 کاروان ایران نسبت به سال‌های قبل کوچک‌تر شد و البته تغییرات اساسی نیز در نفرات آن به وجود آمد. به طوری که از میان پولاد مردانی که در رقابتهای گذشته حضور داشتند، تنها حضور حسین رضا زاده در ترکیب تیم ملی به چشم می خورد که برافراشته شدن پرچم ایران در مسابقات جهانی دوحه قطر نیز با بر روی سکوی نخست رفتن رضازاده به دست آمد.

قهرمانی فلاحتی‌نژاد و رضازاده در ونکوور 2003

تیم هفت نفره ایران در سال 2003 با کسب دو مقام قهرمانی محمدعلی فلاحتی نژاد و حسین رضازاده ونکوور کانادا را ترک کرد.

مدال رضازاده و برخواه در جهانی 2002

در سال 2002 هفتاد و دومین دوره مسابقات جهانی وزنه‌برداری در لهستان برگزار شد. در آن سال ایران با هشت وزنه‌بردار در مسابقات شرکت کرد، اما کاروان ایران تنها قهرمانی حسین رضازاده و سکوی سومی محمد حسین برخواه را به دست آورد. دیگر وزنه برداران ایران یعنی حسین توکلی مقام پنجم و سیدهادی پانزوان مقام نهم را کسب کردند.

کوروش باقری (سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری) ، محمدعلی فلاحتی نژاد، مهدی پانزوان و جواد خوشدل نیز حذف شدند. ایران در سال 2002 چندان با دست پر لهستان را ترک نکرد و حالا باید دید برگزاری دوباره این رقابتها در لهستان این بار می تواند برای پولادمردان ایران خوش یمن باشد و با یکی از سه سکوی قهرمانی به ایران بر گردند یا خیر.

نگاهی اجمالی به محل برگزاری مسابقات جهانی وزنه برداری

Cenennial Hall را یک مهندس به نام مکس برگ طراحی کرد و آن را ساخت. این مجموعه معروف‌ترین اثر مدرنیزه وروتساف است. این مجموعه بین حدود سال‌های 1911 تا 1913 ساخته شد. ساکنان این مجموعه دومین سالگرد شکست ناپلئون در لایپزیک را با برپایی جشنواره Cenennial گرامی داشتند.

کارهای اولیه این مجموعه در می 1911 آغاز شد. زمانی که ساخت این اثر تمام شد گنبد 65 متری آن بزرگ‌ترین قطعه چنین ساختاری در جهان به شمار می‌رفت. این اثر علاوه بر بلندی بسیار مقاوم بود. برگ به خاطر نشان دادن کیفیت اصلی این مجموعه ترجیح داد از دکور و تزئین کردن این اثر جلوگیری کند.

افتتاح رسمی این اثر در 20 می 1913 انجام شد. در مراسم افتتاحیه این مجموعه فردریش ویلهلم(پادشاه پروس) و دوک ارنست( دوک ایالت زاخسن) و دیگر شخصیت‌های بزرگ آن زمان حضور داشتند.