«تیتر یک» گزارش میدهد؛
حسینیه معلی ظرفیتهای ناتمام مذهب را به نمایش گذاشت
آن چیزی که حسینیه معلی را در شبکههای تلویزیونی و صداوسیما درخشان کرده، بینالمللی بودن آن است.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک»؛ این روزها با آغاز ماه شعبان و اعیاد مبارک، حسینیه معلی فعالیت خود را این بار با جشن و سرور متناسب با اعیاد شعبانیه آغاز کرده است.
طبیعتاً با حضور مداحان مشهور و مهمانان ویژهای همچون حجتالاسلام شیخ زکزاکی رهبر شیعیان نیجریه و دیگر کسانی که در مجموع این برنامه همراهی داشتهاند، انتقادات مثبت و منفی از سوی مردم و منتقدان داشته است.
انتقاداتی که از سوی مخالفان بهمنزله دشمنی با این نوع برنامهها همراه است و همچنین از سوی صاحبنظرانی که در این حوزه حقی به گردن مردم داشتهاند، اما حقیقت این انتقادات و پس و پیشهایی که در فضای مجازی صورت میگیرد، چه میتواند باشد؟ در ابتدا باید گفت حسینیه معلی به دنبال تغییر و سبک دین در دنیای امروز نیست چراکه این برنامه با ذکر و نام اهل بیت (ع) آغاز میشود و مسئله آن بر سر ترویج و تغییر سبک و نگاه مردم به دین و مذهب است.
قبل از آغاز حسینیه معلی یکی از مداحان حاضر در این برنامه با انتشار صحبتهای خود گفت: هدف ما نشان دادن این است که ما مذهبیون و مداحان نهتنها در مراسمات عزاداری حضور داریم و به نوحه و گریه میپردازیم؛ بلکه در مراسمات و اعیاد اهل بیت (ع) هم حق شادی داریم چراکه ما هم جزئی از این مردم هستیم، پس ما هم با ذکر اولاد پیغمبر (ع) در این اعیاد میخندیم و شادی میکنیم.
آن چیزی که حسینیه معلی را در شبکههای تلویزیونی و صداوسیما درخشان کرده، بینالمللی بودن آن است و به قطع میتوان گفت حسینیه معلی تنها اسمی است از حسینیه اما به بزرگی ایران و تعداد مسلمانان در دنیا وسعت دارد، چراکه مردمانی از تمام اقشار و گونههای مختلف ایران با هر زبان و فرهنگی را درون خود جای میدهد و این تنها منحصر به مردمان ایرانزمین نمیشود؛ بلکه مسلمانانی را از کشورهای مختلف پذیرا شده است که شیرینی ایمان و محبت به اهل بیت (ع) را چشیدهاند و این فرق میان محبان اهل بیت (ع) و دشمنان آنها است.
حسینیه معلی همچون برنامههای دیگر مورد انتقاد قرار میگیرد
حسینیه معلی با وجود چنین مهمانانی پیامهای دین اسلام را به موازات هر روز که مختص به یک امام است به مردم عرضه میدارد؛ اما این بار با تفاوت کثیری که در قبال آن انتقادات فراوانی صورتگرفته است. طبیعتاً هر برنامهای از سوی منتقدان نقد و بررسی میشود؛ اما حسینیه معلی به دلیل آن که مداحان و روضهخوانانی همچون میثم مطیعی، مجید بنیفاطمه، سیدرضا نریمانی و نزار قطری بهعنوان ذاکر و یا داور در بالای مجلس نشستهاند و دم از شادی و جشنوسرور و کفزنی میکنند، مورد هجمه زیادی صورتگرفته است.
انگار مردم این حق را به چنین افرادی نمیخواهند بدهند و نمیگذارند شادیهایشان بدون حرف و حدیثی به پایان برسد. این که مداحی شوخی میکند و فضای حسینیه را به خنده وامیدارد، بدون شک بدون قرضی صورت میگیرد؛ اما گاهی ممکن است میان این همه سرورها و گفتن و شنیدنها حرفی زده شود بهخصوص اگر از روی تمسخر باشد، آمار انتقادها بالا میرود که قاعدتاً باید چنین باشد. اما این چالشها و انتقادها آنقدر دم از هواداری این برنامه میزند که پشت هیچ برنامهای چنین نقدهایی نشده است و به نظر میرسد مردم و صاحبنظران نگران پایانبندی این برنامه هستند چرا که فرم و محتوای حسینیه معلی آنقدر خوب و حساب شده است که اگر خط و خشی بر آن وارد شود، به نفع سودجویان تمام میشود که البته بدین مرحله نخواهد رسید.
اسم حسینیه معلی به نام آل عبا و اهل بیت (ع) است؛ بنابراین چه ذاکران حاضر در این برنامه و چه منتقدان باید محافظانه از آن بگویند؛ هر چند اگر نیاز به تحلیل و بررسی داشته باشد. امروز ما در قرنی به سر میبریم که دین و مذهب در نگاه دشمن جلوه میکند و آماده ضعفی از سوی دینداران و مذهبیون هستند تا تیر خود را به اسلام بزنند، به همین منظور رسانه ملی بهنوبه خود و تهیهکنندگان چنین برنامههایی جسارت بالایی برای ترویج و نشاندادن شادی برای اهل بیت (ع) با حضور مداحان مطرح در کشور از خود نشان دادند. چنین کاری از تحسین بالایی برخوردار است بهخصوص برای نسل جوانی که رسانههای غربی را بیشتر از رسانه ملی در کشور قبول دارند.
تلفیقی از دو برنامه با تفاوتهای زمانی و تفکری بهجا در حسینیه معلی
حسینیه معلی در قیاس با برنامههای همطراز خود شاید قابل بررسی بیشتری باشد؛ اما شباهت آن به برنامههایی چون عصر جدید، محفل و سرمنشأ اینها از برنامههای استعدادیابی در غرب گرفته و ممکن است کلیت برنامه بیشباهت به این برنامهها نباشد؛ اما اسم کسانی که بهعنوان تحلیلگر بر بالای مجلس نشستهاند، دیگر داور نیست و در این برنامه هیچگونه داوری و ثبت امتیازی وجود ندارد؛ بلکه مداحان بهعنوان ذاکر و تشویقکننده حضور دارند و این نشان از در هم شکستن قاعده استعدادیابی به تقلید از برنامههای غربی است.
حسینیه معلی تلفیقی از برنامه «به سمت خدا» و «مخاطب خاص» است که در سراسر آن پیامی دارد. زمان پخش به سمت خدا متعلق به افرادی است که به طور عام در خانههایشان حضور دارند و طبیعتاً تبلیغی در آن صورت نمیگیرد؛ اما زمان پخش حسینیه معلی با تفکری عمیق صورتگرفته است چراکه زمانی در ابتدای شب و متعلق به همه مردم با هر سن و اعتقادی میشود.
اینگونه تبلیغ از اعیاد مذهبی برای مردم عام از سوی رسانه ملی آن هم با فرم و محتوای شاد و گیرا طبیعتاً مورد تمرکز بیشتری نسبت به سایر برنامهها قرار میگیرد و بهنوعی میتوان گفت، این چنین برنامههایی همچون هنر در سینما از قضاوتهای بیشتری برخوردار هستند چراکه تمرکز و هجوم دشمن بر سر این دو نقطه است و برای ترویج بیبندوباری و فساد از طریق فیلمها و رسانهها بیشتر تبلیغ میکنند. به همین منظور حسینیه معلیهای این چنینی مورد قضاوت و نقد و بررسی بیشتری از سوی مخاطبان صورت میگیرد.
اما آنچه از سوی تهیهکننده و مداحان ذاکر انتظار میرود، این است که ملاحظه حد و حدودی را داشته باشند که برای دینداران و سایر مداحان سوءتفاهمی صورت نگیرد و آن چه از این افراد انتظار میرود، ادای شادی در دین به حدی باشد که سوءاستفادهگران از آنها پیشی نگیرند و مورد هجو و تمسخر از سوی رسانههای داخلی و غربی قرار نگیرد.
آمارهای سازمان صداوسیما تا کنون نشان از این دارد که حسینیه معلی پس از پخش آن در ماه محرم ۱۴۰۲ بهعنوان پرمخاطبترین برنامه در حوزه معارف تاریخ تلویزیون ایران بوده است و با بررسیهای انجام شده در طول یک سال ۴۰ درصد از مردم مخاطب آن بودهاند و این یعنی ۲۰ میلیون نفر از جمعیت ایران از این برنامه استقبال کردهاند.
مهدیه سادات نقیبی _ الهه ملاحسینی _ تیتر یک
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده