شنبه ۲۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 11
مدیر یک موسسه راهبردی در واشینگتن:
ایران در مذاکرات پذیرفت که به حق غنی سازی تصریح نشود!
ارائه مجوز سطحی از غنی‌سازی اجتناب‌ناپذیر بود، حتی اگر از آن تحت عنوان حق یاد نشود.
ایران هسته ای- یک کارشناس ارشد در موسسه مطالعات راهبردی و بین المللی (مستقر در واشینگتن) بزرگترین موفقیت توافق ژنو را از خنثی کردن مواد 20 درصد ایران دانست.
گروه بین الملل«تیتر یک»؛ مارک فیتزپاتریک در مقاله ای که روز 4 آذر 1392 (25 نوامبر 2013) روی وب سایت این موسسه منتشر شده، نوشته است که عقیده دارد اسراییل و عربستان به عنوان مخالفان اصلی توافق ژنو اساسا خواهان هیچ توافقی با ایران نیستند و بنابراین نباید انتقادهای آنها را جدی گرفت.
وی ذخیره مواد 20 درصد ایران را نگران کننده ترین بخش برنامه هسته ای ایران خوانده و گفته است موفقیت بزرگ 1+5 این بود که توانست این مواد را در ایران خنثی کند.
فیتزپاتریک نوشته است که خنثی شدن مواد در داخل ایران تفاوتی با انتقال آن به خارج ندارد.
وی که از مقام های سابق وزارت امور خارجه امریکاست سپس گزینه «غنی اسازی صفر» درایران را غیر واقعی خوانده و نوشته است: «البته مخالفان حق دارند و پایان یافتن کامل غنی‌سازی و تعطیل شدن تأسیسات گزینه خیلی بهتری بود. کسانی که خواستار تحریم‌های بیشتر بوده و گرفتار این باور غلط هستند که فشار بیشتر باعث می‌شود ایران شکست را قبول کند و از غنی‌سازی اورانیوم دست بکشد، هیچ شناخت درستی از این کشور ندارند. پویایی‌های سیاسی و اجتماعی، چنین تسلیم شدنی را ناممکن می‌سازد. کشورهای مغروری مانند ایران، با تسلیم ساختن فناوری‌هایی که تبدیل به نمادی از حاکمیت ملی آنها شده است، در برابر فشارها سر فرود نمی‌آورند».
وی در ادامه این مقاله احتمال داده است که 1+5 در توافق نهایی با ایران خواهان تعطیلی کامل تاسیسات فردو تجمیع کامل برنامه غنی سازی ایران در نطنز شود.
ایران در توافق ژنو این موضوع را پذیرفته است که مکان غنی سازی ایران در توافق نهایی باید محدود شود.
فیتزپاتریک همچنین خبر داده که ایران در مذاکرات دو شرط اصلی فرانسه را پذیرفته است.
وی می نویسد: «علاوه بر توقف غنی‌سازی، ایران دو شرطی که فرانسه در ابتدای این ماه روی آنها تأکید داشت را نیز پذیرفت: توافق به متوقف ساختن ساخت و ساز رآکتور اراک و چشم‌پوشی از خواسته دیرینه خود برای به رسمیت شناخته شدن حق غنی‌سازی. در مورد موضوع دوم، دو طرف گفته‌های دیپلماتیک کلاسیکی را به هم بافتند که هر یک برداشت متفاوتی از آن دارند. ایران می‌تواند بر نشانه‌های روشن مبنی بر این که غنی‌سازی تا حدی ادامه خواهد یافت، تکیه کند. ارائه مجوز سطحی از غنی‌سازی اجتناب‌ناپذیر بود، حتی اگر از آن تحت عنوان حق یاد نشود».
منبع: ایران هسته ای
ارسال نظر
اخبار برگزیده
