مقاومت بر سر دوراهی
بهای گزاف کشور شدن فلسطین
آمریکا یا نماینده اسرائیل در شورای امنیت شروطی را برای عضویت فلسطین در سازمان ملل تعیین کرده است. از جمله ان می توان به عدم ادعای کشور فلسطین نسبت به سرزمین های اشغالی توسط اسرائیل و به رسمیت شناختن کشور اسرائیل نام برد.
گروه سیاسی«تیتر یک»/ سمانه سلمانی؛
پس از ماجرای ارتقای فلسطین در سازمان ملل، آنچه در ذهن مخاطبان این خبر خصوصاً مردم جمهوری اسلامی ایران بهعنوان حامیان اصلی مردم مظلوم فلسطین مطرح شد، پاسخ به این سولات بود که: آیا دیگر فلسطین مستقل شده است؟ آیا دیگر تجاوزات رژیم اشغالگر قدس به اتمام خواهد رسید؟ آیا حقوق مردم این کشور رعایت خواهد شد؟
تاریخ حرف دیگری میزند
مذاکرات متعدد صلح میان اعراب و رژِم اشغالگر قدس که با گفتگوهای مادرید در اوایل دهه 90 آغاز شده، در همان روزها آنچنان نویدبخش پیروزی برای اعراب بود که حتی مذاکره کنندگان سوری نیز به محل مذاکرات رفتند، هرچند در آن شرکت نکردند.
تاریخ نشان داد که اداکمه مذاکرات که سالها بعد به تشکیل منطقه خودگردان «غزهاریحا» انجامیده و نام یاسر عرفات را از رییس تشکیلات ساف به صاحب حکومت خودگردان تغییر داد، هرگز نتوانست حقوق مردم فلسطین را تأمین کند و نهایتا! نیز بارها و بارها شاهد قیام و انتفاضه و مبارزات گوناگون و جانانه فلسطینیها علیه اشغالگران سرزمینشان بودیم.
بازیگران این صجنه چه نظری دارند؟
رژیم اشغالگر قدس که چشم خود را بر همه منافع موجود در این طرح بسته و ساز مخالف میزند. آمریکا و دیگر حامیان این رژیم جعلی نیز در حال بازی کردن یک تئاتر کمدی بوده و میگویند به دو دسته موافق و مخالف ارتقای جایگاه فلسطین در سازمان ملل هستند.
از سوی دیگر فلسطینیها نیز تاکنون مخالفت خاص و یا رسانهای شدهای علیه این طرح را مطرح نکردهاند و حامیان آنها از جمله کشور ما هم واکنش خاصی نشان ندادهاند اما ناگفته پیداست که مخالفان این طرح، قدرت و تعداد بیشتری نسبت به موافقان آن دارند.
سرانجام حق کشی در فلسطین رسمی شد؟
موضوع بازگشت آوارگان فلسطینی به این کشور، تعیین تکلیف بیتالمقدس و مسجدالاقصی، موضوع خک اشغال شده فلسطین، زندانیان فلسطینی که روز بهروز بر تعداد آنها افزوده میشود، ماجرای دیوار حایل صهیونیستها و دست کم چندین مورد دیگر، از جمله نادیدههای واقعی فلسطین است که گویا عمدا در هنگام تأیید این طرح دیده نشده و گویا دیگر رسمی شده است!
تا کنون یکی از موانع به رسمیت شناختن کشور فلسطین و عضویت آن در سازمان ملل حق وتوی امریکا بوده است . آمریکا یا نماینده اسرائیل در شورای امنیت شروطی را برای عضویت فلسطین در سازمان ملل تعیین کرده است. از جمله ان می توان به عدم ادعای کشور فلسطین نسبت به سرزمین های اشغالی توسط اسرائیل و به رسمیت شناختن کشور اسرائیل نام برد.
بهای گزافی جهت کشور شدن فلسطین باید بپردازد .
سازمان ملل با تشکیلاتی عریض و طویل و دیگرهیچ
در کشتار 22روزه و 8روزه غزه، حامیان فلسطین در سازمان ملل چه کاری توانستند انجام دهند؟ آیا مجموعه کشورهای عضو این سازمان از جمله جنبش غیرمتعدها و اتحادیه عرب توانستند با ابزار حضور در سازمان ملل در مقابل شورای امنیت این سازمان قد علم کنند و حریف حق وتوهای داییمی آمریکا و چهار کشور دیگر صاحب حق وتو شوند؟ یقیناً جواب این سوال منفی است. در چنین شرایطی گمان اینکه ارتقای جایگاه فلسطین به معنای پیروزی مردم این کشور است، فکری خام و برداشتی نادرست است.
سرانجام مقاومت چه خواهد شد؟
در کشوری که امید اول مردمان آن به مقاومت بوده و هست و این جریان به دلیل ناکام گذاشتن حمله صهیونیستها به غزه در بالاترین سطح از محبوبیت است، سخن گفتن از مصالحه بر سر خاک فلسطین و مسجدالاقصی، همان قدر غیرمنطقی است که حرف زدن از پایان مناقشه اعراب و فلسطین (خطی که از سوی رسانههای بیگانه القا میشود) لذا شاید با توقفی کوتاه در ایجاد درگیری میان مقاومت و رژیم صهیونیستی مواجه باشیم ولی بی شک نخواهیم توانست آنچه از سوی غربیها «صلح پایدار» خوانده میشود را شاهد باشیم.
این بدان معناست که خواب آشفته دشمن در این سرزمین مقدس هرگز تعبیر نخواهد شد.
ارسال نظر
اخبار برگزیده