بزرگترین دستاورد دیپلماسی انرژی دولت یک ماه هم دوام نیاورد/ کارشناسان اوپک سهم ایران از تولید نفت را نپذیرفتند/ سکوت محض رسانه های حامی دولت

نشست اخیرقالب مشورتی و پیشنهادی داشت و مصوبات آن برای بررسی بیشتر به جلسه کارشناسان که در تاریخ هفتم مهرماه ارسال شد.

بعد از این جلسه جریان رسانه ای دولت و حامیان او از این اتفاق به عنوان بزرگترین دستاورد دیپلماسی انرژی ایران یاد کردند و همه منتقدان را به باد انتقاد گرفته که چرا افتخارات دولت را نادیده می گیرید...

رقابت نفتی اخیر که بین کشورهای تولیدکننده بوجود آمد عملاً کارکرد اوپک را به عنوان مدیر و سامان دهنده میزان تولید بی خاصیت کرده و طی چند سال اخیر خسارت های عظیمی به کشورهای تولید کننده نفت وارد کرده است؛ در راس این خیانت عربستان است که تقریباً هم زمان با روند نهایی شدن توافق هسته ای ایران با کشورهای 5+1 تولید خود را آنقدر بالا برد تا قیمت نفت را به پایین ترین میزان خود در بیست سال اخیر یعنی کمتر از سی دلار در هر بشکه برساند تا حتی در صورت حصول توافق هسته ای، ایران نتواند نفت خود را با شرایط مطلوب به فروش برساند و عایدات خود را افزایش دهد.

اما این خود زنی عربستان چندان دوام نیاورد و با توجه به تحولات اخیر منطقه ای و دخالت عربستان در جنگ سوریه و یمن و عراق، بحران مالی دامان حکام سعودی را نیز گرفت و در نهایت آنها نیز به این تنیجه رسیدند که باید درآمد خود را بالا ببرند، اول با مدیریت نفت و دوم با بالا بردن قیمت ویزای حج عمره؛

تصمیم آخرین نشست وزرای انرژی اوپک نیز در همین راستا قابل توجیه بود و می توان ادعا کرد که چندان نیز به ایران و رفتار او در مناسبات انرژی مرتبط نبوده است، اما دولت بعد از این نشست چنان به این تصمیم افتخار کرد و با آن بر سر منتقدان خود کوبید که گویی برجام دوم!!! رخ داده است.

حال با همین وضعیت، این تصمیم و افتخار بزرگ دولت یک ماه هم دوام نیاورد؛ در جلسه کارشناسان اوپک که جمعه در وین برگزار شد طرح فریز نفتی شکست خورد و بزرگترین عامل آن نیز عدم توافق بر سر میزان تولید ایران و عراق عنوان شد؛ به این معنی که ایران نتوانست سهم مورد نظر خود را بدست بیاورد؛ بیژن زنگنه بعد از نشست دهم مهر ماه اعلام کرده بود که ایران به دلیل تحریم ها از کاهش تولید خود معاف شده است و انتظار دارد در تصمیم نهایی به تولید قبل از تحریم ها یعنی حدود چهار میلیون بشکه برسد، اما در نشست کارشناسی مهمترین دلیل شکست همین سهم ایران از کاهش بود است.

حال شاید بد نباشد به یاد آوریم روزی را که تقریباٌ همه رسانه های هسو با دولت و اصلاح طلبان یک صدا از بزرگترین دستاورد نفتی دولت یاد می کردند و منتقدین را دلواپس می نامیدند که چشم موفقیت جناب زنگنه را ندارد و امروز در سکوت محض هستند.

در پایان شاید ذکر این نکته خالی از لطف نباشد که ما در روند اقتصاد مقاومتی باید وابستگی اقتصاد به نفت را کاهش دهیم تا این گونه سرنوشت کشور وابسته به مناسبات و تحولات سیاسی نباشد و بر همین اساس شاید این رقابت و تحریم های نفتی موهبتی برای اقتصاد باشد تا این آرزوی بزرگ یعنی اقتصاد بدون نفت محقق شود و آن وقت در دیپلماسی انرژی نیز با قدرت تر رفتار خواهیم کرد.

انتهای پیام/