جای خالی تفکر در تولیدات سینمایی کشور به شدت حس می شود/سبک زندگی اسلامی حلقه مفقوده سینمای ایران/تهیه کنندگان؛از سودآوری تا تولید محتوای سخیف
به گزارش گروه فرهنگی "تیتریک"؛ کارشناس رسانه در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: "آندره ژید" در کتاب «در تنگ» می گوید: "سعی کنید از درِ تنگ به در آیید، از در گشاد که همه می توانند بیرون آیند!" منظور ژید این است که با انجام کارهای ساده شما هنرمند نمی شوید و الا همه این کارها را بلدند!
"سید محمد جواد شیخ الاسلامی" ادامه داد: آنچه ژید بدان هشدار می دهد، حکایت امروز ما و تولیدات هنری - رسانه ای چند وقت اخیر است. تلاش برای جذب مخاطب صرفا با شکستن هنجارهای رایج در فیلم سازی و گذر کردن از خط قرمزها؛ بدون آنکه تلاش کنیم تا سناریوی قوی تری داشته باشیم. ما می خواهیم ضعف های تخصصی فیلم را با رقص و لودگی جبران کنیم.
وی افزود: فلاکت و اندوه یا لودگی و سرخوشی؟! اگر از شما به عنوان یک انسان عاقل بپرسند که دوست دارید فلاکت زده باشید یا لوده، چه پاسخی می دهید؟
این کارشناس تصریح کرد: در اولین واکنش به این سوال، ممکن است بپرسید چرا الزاما انتخاب من باید بین دو چیز منفی باشد؟! نمی شود انسان خوشبختی باشم که به صورتی عقلائی و منطقی شاد هم است؟! جواب سینمای ایران به شما این است: نه!
شیخ الاسلامی گفت: متاسفانه شما به عنوان یک شهروند در سینمای امروز ایران و مشخصا در VOD ها، باید بین این دو گانه انتخاب کنید. یا فقر و فلاکت و پشت سر هم بد بیاریِ سریال سیاوش را ببینی و ضعف اعصاب بگیری و یا آنگاه که تهیه کنندگان لطف کرده اند و قرار است در این ایام کرونا زده و تورم زده شما را با فیلم «مردم معمولی» بخندانند، باید در حین خندیدن به این سریال ها، به عقاید دینی ات و به مرزهای فرهنگی ات ریشخند بزنی!
وی ادامه داد: باید رقص و لودگی ببینی و تبلیغ دو پهلوی نوشیدنی های غیر متعارف را مشاهده کنی و دیالوگ های ضعیف و البته باز هم مشکلات انسان ها با یکدیگر سوژه فیلم باشند.
این کارشناس تاکید کرد: باز هم فرقی نکرده، قرار است دوباره از جامعه ایرانی فقر و فلاکت ببینی نه عشق و زیبایی! قرار است از ازدواج، بدبختی های مهریه و طلاق را ببینی! قرار است دویدن عاشق به دنبال معشوق را ببینی و نرسیدن و ترش رویی های او را... در درام سیاوش هم که همین را می بینی ولی به زبان جدی و درام!
شیخ الاسلامی افزود: سینمای ایران جز نشان دادن فلاکت و بدبختی هنر دیگری ندارد... گویا این بهانه که باید مشکلات را بگوییم و دیدی انتقادی داشته باشیم، شده همه چیز سینمای ایران و قرار نیست سینما هیچ آرمان یا شادی ای را برای مردم به تصویر بکشد. هر جا هم که ضعف در روضه خوانی داشتی، از آن زهر ماری ها اضافه اش کن!!
وی گفت: خطر در بیخ گوشمان است؛ چندی پیش مدیرعامل نماوا از بی گرایشی ساختاری و مأموریتی این شرکت نسبت به دین سخن گفته بود و حتی ممنوعیت پرداختن و ترویج آن را متذکر شده بود. همچنین گفته بود که با تخصیص منابع مالی به ارزش 100 میلیارد تومان، این شرکت سفارش ساخت چند سریال را داده و تهیه کنندگی این سریال ها را به عهده گرفته است.
این کارشناس بیان کرد: از جمله این سریال ها هم می توان به «گیسو» اشاره کرد که در همان قسمت اول و بلکه همان دقایق ابتدایی، سیلی خود را می زند و افرادی را که در فصل قبل سریال، متدین، دارای خانواده هایی چادری و با محاسن نشان داده بود، اینک به عنوان فاسد اقتصادی و حتی قاتل معرفی می کند. بدین ترتیب اگرچه در ظاهر به عدم ترویج هیچ ایدئولوژی ای تأکید می کنند اما در ایدئولوژی دین زدایی ظاهرا استثناء وجود دارد.
شیخ الاسلامی ادامه داد: روند تولید فیلم های بی محتوا و بی ارزش از فیلم های شبه کمدی آغاز شد، آثاری که سازندگان آن ها صرفاً به دنبال فروش بیشتر در سینما بودند و به هیچ عنوان به این فکر نمی کردند که اثرشان چه تأثیرات مخربی بر جامعه می گذارد.
وی افزود: سینما زمانی می تواند یک رسانه فرهنگ ساز و ارزشمند باشد که حرفی برای گفتن داشته باشد، مردم را به تفکر و تأمل راجع به هر مسأله ای وادار کند. اگر امروزه اکثریت فیلم های در حال اکران با استقبال مردم مواجه نمی شوند و مردم از سینماها گریزان شده اند به دلیل عدم وجود محتوای ارزشمند و متناسب با نیازهای روز جامعه است.
این کارشناس در خاتمه خاطرنشان کرد: محتوای خوب همیشه مخاطب خودش را دارد؛ چرا تهیه کنندگانی که دنبال تولید آثار ارزشمند و با محتوای غنی بودند امروزه جایی در سینما ندارند و در عوض کسانی وارد میدان شده اند که فقط به فکر سودآوری مالی هستند؟ فیلم و سینما زمانی می تواند ارزش داشته باشد که ضمن سرگرم کردن مخاطبان چیزی هم به آن ها اضافه کند و مخاطب را کمی به تفکر و اندیشه وادار کند.
الهه ملاحسینی - تیتریک
انتهای پیام/
